Η σκλήρυνση κατά πλάκας παρουσιάζεται κατά βάση σε νεαρή ηλικία και η κύρια επίπτωση της μπορεί να αρχίζει με την εξέλιξη των σπουδών, της δημιουργίας μιας σχέσης ή ενός γάμου, στο ξεκίνημα μιας επαγγελματικής σταδιοδρομίας, καθώς και στη μέση της οικογενειακής πορείας. Άνδρες και γυναίκες ασθενείς που αντιμετωπίζουν την πολλαπλή σκλήρυνση, ειδικά ενώ εξετάζουν το ενδεχόμενο μιας δικής τους οικογένειας, προβληματίζονται για την έκβαση της. Έτσι, εδώ είναι ορισμένα συχνά ερωτήματα και μερικές ανησυχίες των νοσούντων που επιθυμούν την απόκτηση παιδιών. Ακολουθούν ως εξής:

1. Ισχύει ότι η Πολλαπλή Σκλήρυνση είναι κληρονομική;

Η βασική ανησυχία των ασθενών και μελλοντικών γονιών σχετίζεται με τις πιθανότητες το παιδί να κληρονομήσει τη νόσο. Η πολλαπλή σκλήρυνση συνιστά μια πάθηση στην οποία το ανοσολογικό σύστημα αφυπνίζεται και στρέφεται κατά του κεντρικού νευρικού συστήματος του οργανισμού. Τα αίτια ακόμη δεν είναι σαφή με αποτέλεσμα να παραμένουν απροσδιόριστα. Παρόλα αυτά, ανάμεσα στους πιθανούς λόγους συμπεριλαμβάνονται κάποιοι γενετικοί και περιβαλλοντικοί παράγοντες.

Μέσα από τα διαθέσιμα στοιχεία διαπιστώνεται ότι η κληρονομική επιβάρυνση, ωστόσο, εμφανίζεται ως εξαιρετικά χαμηλή. Ουσιαστικά, η πιθανότητα νόσησης από πολλαπλή σκλήρυνση στο γενικό πληθυσμό κυμαίνεται περίπου στο 0.1%, δηλαδή 1 στα 1000. Συνεπώς, έστω ότι ένας από τους γονείς έχει ΠΣ, η πιθανότητα εκδήλωσης της αυξάνεται κατά 1%-5%. Άρα, στοχεύοντας στα θετικά σημεία, το ενδεχόμενο να μη νοσήσει ένα παιδί με Πολλαπλή Σκλήρυνση συνίσταται σε ποσοστό της τάξης του 95-99%.

2. Πως επιδρά η Πολλαπλή Σκλήρυνση στη γονιμότητα;

Η Πολλαπλή Σκλήρυνση δεν επηρεάζει σε σημαντικό βαθμό τη γονιμότητα και τη δυνατότητα τεκνοποίησης. Τα δεδομένα αποβολών, συγγενών εμβρυικών ανωμαλιών και επιπλοκών κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και του τοκετού, είναι σχεδόν παρόμοια με αυτά του γενικού πληθυσμού. Όμως, δε παύουν να υφίστανται κάποιοι παράγοντες που ενδέχεται να έχουν αρνητική επίπτωση στη διαδικασία σύλληψης τέκνου, όπως λόγου χάρη η ανάγκη λήψης μακροχρόνιας θεραπείας, γεγονός που φέρει τους ασθενείς στο να αναβάλλουν συνεχώς την απόφαση τους για τεκνοποίηση.

Επίσης, η νόσος δύναται να προκαλέσει σεξουαλική δυσλειτουργία, π.χ τη μείωση της ερωτικής επιθυμίας. Δείχνει πως η Πολλαπλή Σκλήρυνση ασκεί μια έμμεση επιρροή στην επιλογή των γυναικών για τεκνοποίηση, αφού μελέτη έδειξε ότι το 30–35% των γυναικών απέφυγαν ή καθυστέρησαν την εγκυμοσύνη για λόγους που συνδέονται με την ΠΣ. Αυτοί οφείλονταν σε διστακτικές σκέψεις βάσει της κληρονομικότητας της ασθένειας, ενώ άλλοι αποδίδονταν σε φόβους και ανησυχίες για την εξέλιξη της νόσου ή τις πιθανές συνέπειες της θεραπείας στο έμβρυο.

3. Πρέπει να σταματήσω την αγωγή πριν την εγκυμοσύνη;

Με βάση τις συστάσεις της Νευρολογικής Κοινότητας, οι γυναίκες με πολλαπλή σκλήρυνση προτείνεται να διακόπτουν τη λήψη νοσοτροποποιητικών θεραπειών πριν τη σύλληψη. Βέβαια, η διακοπή της αγωγής για άγνωστο χρονικό διάστημα, έως ότου να επιτευχθεί η σύλληψη, δεν αποκλείεται να ενέχει το ρίσκο υποτροπής, είτε να μην γίνεται εφικτή λόγω υψηλής ενεργότητας της νόσου.

Μέχρι στιγμής οι νευρολόγοι κατέχουν βαρύνουσα εμπειρία στη διαχείριση κάθε τέτοιας περίπτωσης. Προς το παρόν, υπάρχουν διαθέσιμες αγωγές που δεν φέρουν αντένδειξη χορήγησης επί της σύλληψης, ακόμα μέχρι και κατά την περίοδο της κύησης για μια γυναίκα με υψηλής ενεργότητας νόσο. Όπως και να έχει, ο γιατρός θα εκτιμήσει το όφελος για την ασθενή συγκριτικά με τον κίνδυνο για το έμβρυο, προκειμένου να καταλήξουν από κοινού σε μια απόφαση που θα επιτρέψει στην ασθενή να διαμορφώσει με ασφάλεια τη δική της οικογένεια.

Πλέον, στις υπάρχουσες θεραπείες 1ης γραμμής για την υποτροπιάζουσα διαλείπουσα πολλαπλή σκλήρυνση, προσφέρονται εκείνες με μακροχρόνια δεδομένα αναφορικά με τη χορήγηση τους πριν ή κατά τη διάρκεια της κύησης, οι οποίες εξασφαλίζουν την προστασία της ασθενούς κατά την κύηση. Μεταξύ τους, ανήκει η θεραπεία της Οξικής Γλατιραμέρης που εκθέτει στοιχεία πέραν 20ετίας και σε πάνω από 8.000 περιπτώσεις κυήσεων. Τα ποσοστά για την εγκυμοσύνη προέκυψαν από μακροχρόνια και μεθοδική καταγραφή, συγκεκριμένα από τοΤμήμα φαρμακοεπαγρύπνησης της φαρμακευτικής εταιρείας Teva, των εξελίξεων σε χιλιάδες περιπτώσεις εγκυμοσύνης, τόσο με όρους λήψης θεραπείας κατά τη διάρκεια της σύλληψης, όσο και συνέχισης της αγωγής κατά την κύηση. Η παρακολούθηση αφορούσε την παρατήρηση των εκβάσεων του τοκετού και της υγείας του νεογνού.

Τα αποτελέσματα της Οξικής Γλατιραμέρης καταδεικνύουν ότι είναι ασφαλής πριν τη σύλληψη, αλλά και κατά την κύηση/γαλουχία. Η λήψη της δε συσχετίστηκε με αρνητικές επιπτώσεις στη γονιμότητα, το δεδομένο αυτόματων αποβολών ή πρόωρου τοκετού, την πρόκληση συγγενών ανωμαλιών, ούτε άλλων επιδράσεων στο έμβρυο, λ.χ. το χαμηλό βάρος γέννησης. Επισημαίνεται, λοιπόν, ότι τα νεότερα πορίσματα ενδυναμώνουν τις γυναίκες για να λαμβάνουν αποφάσεις στη δημιουργία οικογένειας, έχοντας υπόψη τη γνώση και την ορθή διαχείριση της νόσου, με τη συμβολή του θεράποντα ιατρού τους.

Πηγή: https://allabouthealth.gr/