Η εμμηνόπαυση μπορεί να επιταχύνει την εξέλιξη της MS: Μελέτη
Οι ερευνητές προτείνουν ότι η ορμονοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει στην επιβράδυνση της επιδείνωσης των ασθενειών
Για τις γυναίκες με σκλήρυνση κατά πλάκας (ΣΚΠ), η αναπηρία αρχίζει να επιδεινώνεται σημαντικά ταχύτερα μετά την εμμηνόπαυση, σύμφωνα με νέα μελέτη.
«Η μελέτη δείχνει ότι η εμμηνόπαυση αντιπροσωπεύει έναν μοναδικό παράγοντα στην εξέλιξη της σκλήρυνσης κατά πλάκας, ακόμη και όταν λαμβάνουμε υπόψη τις επιπτώσεις της γήρανσης», δήλωσε ο Riley Bove, MD, συν-συγγραφέας της μελέτης στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Σαν Φρανσίσκο (UCSF).
Η ορμονική θεραπεία μετά την εμμηνόπαυση μπορεί να βοηθήσει στην επιβράδυνση της εξέλιξης της MS, αλλά απαιτείται περισσότερη έρευνα για να δοκιμαστεί αυτή η ιδέα, δήλωσαν οι επιστήμονες.
«Αυτά τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι απαιτείται περαιτέρω έρευνα για τις πιθανές νευροβιολογικές επιδράσεις αυτής της σημαντικής ορμονικής μετάβασης», έγραψαν, προσθέτοντας ότι «η εμμηνόπαυση είναι μια κλινικά σημαντική μετάβαση και ένα σημαντικό θέμα μελέτης στις νευρολογικές ασθένειες».
Η μελέτη, «Εννοσοκάρει την Εμμηνόπαυση με Λειτουργικά Αποτελέσματα και Βιοδεικτών Νοσημάτων στις Γυναίκες με τη Σκλήρυνση κατά πλάκας», δημοσιεύθηκε στο NeurologyNeurology.
Η σκλήρυνση κατά κύριο λόγο επηρεάζει τις γυναίκες και υπάρχουν ενδείξεις ότι οι αλλαγές στις ορμόνες που σχετίζονται με το φύλο, όπως τα οιστρογόνα, μπορεί να διαδραματίσουν ρόλο στην τροχιά της νόσου. Κατά την εμμηνόπαυση, τα επίπεδα οιστρογόνων μειώνονται, οπότε υπάρχει λόγος να πιστεύουμε ότι η εμμηνόπαυση μπορεί να επηρεάσει την εξέλιξη της νόσου της σκλήρυνσης κατά πλάκας.
«Ξέρουμε ότι οι ορμονικές αλλαγές κατά τη διάρκεια της εφηβείας μπορούν να προκαλέσουν αυτοάνοσες ασθένειες όπως η σκλήρυνση κατά πλάκας», δήλωσε ο Bove. «βλέπει χαμηλότερο ποσοστό υποτροπής κατά τη διάρκεια του τρίτου τριμήνου της εγκυμοσύνης, ακολουθούμενο από μια ανακάμψινη μετ’ αποκοπή».
Ωστόσο, η μέτρηση των επιπτώσεων της εμμηνόπαυσης στην εξέλιξη της σκλήρυνσης κατά πλάκας ήταν δύσκολη και οι μελέτες που προσπαθούν να το κάνουν αυτό έχουν γενικά βασιστεί στην κλίμακα της κατάστασης διευρυμένης αναπηρίας (EDSS) για τη μέτρηση της εξέλιξης της νόσου. Ωστόσο, η κλίμακα έχει κάποια αξιοσημείωτα μειονεκτήματα: επικεντρώνεται κυρίως στην ικανότητα του περπατήματος, δεν είναι πολύ καλή για τη σύλληψη λεπτών αλλαγών σε άτομα που έχουν κάποιες δυσκολίες περπατήματος και οι βαθμολογίες μπορούν να επηρεαστούν από την κανονική γήρανση που δεν σχετίζεται με την ίδια τη σκλήρυνση κατά πλάκας.
"Το EDSS έχει μια σειρά από περιορισμούς και μπορεί επίσης να μετρήσει αλλαγές που δεν σχετίζονται με τη σκλήρυνση κατά πλάκας, όπως η μεγαλύτερη ηλικία και η χρήση πολλαπλών φαρμάκων, οι οποίες μπορούν να επηρεάσουν την κινητικότητα", δήλωσε η Hannah Silverman, πρώτη συγγραφέας της μελέτης και φοιτήτρια ιατρικής στο UCSF.
Οι αλλαγές MSFC μετά την εμμηνόπαύση
Εδώ, οι ερευνητές επικεντρώθηκαν στο Λειτουργικό Σύνθετο Πολλαπλή Σκλήρυνση (MSFC), ένα διαφορετικό μέτρο της αναπηρίας που περιλαμβάνει μετρήσεις της ικανότητας βάδησης μαζί με δοκιμές νόησης και λειτουργίας άνω των άκρων.
Οι ερευνητές ανέλυσαν πώς οι βαθμολογίες MSFC άλλαξαν με την πάροδο του χρόνου σε 184 γυναίκες που ακολούθησαν για ένα μέσο όρο 13 ετών, συμπεριλαμβανομένου του χρόνου πριν και μετά την έναρξη της εμμηνόπαυση. Οι γυναίκες διαγνώστηκαν σε διάμεση ηλικία 37 ετών και ζούσαν με σκλήρυνση κατά πλάκας για περίπου 24 χρόνια κατά τη στιγμή της τελευταίας τους επίσκεψης.
Όπως αναμενόταν, τα στοιχεία έδειξαν ότι οι βαθμολογίες MSFC τείνουν να επιδεινώνονται με την πάροδο του χρόνου, γεγονός που αντικατοπτρίζει την εξέλιξη της σκλήρυνσης κατά πλάκας. Αλλά αφού οι γυναίκες πέρασαν από την εμμηνόπαυση, οι βαθμολογίες MSFC χειροτέρευσαν σημαντικά ταχύτερα από ό, τι είχαν πριν από την εμμηνόπαυση, γεγονός που υποδηλώνει ότι η εμμηνόπαυση οδηγεί σε επιτάχυνση της αναπηρίας που επιδεινώνεται. Παρόμοιες τάσεις παρατηρήθηκαν σε όλα τα συστατικά των βαθμολογιών MSFC, συμπεριλαμβανομένων των μέτρων ικανότητας βάδηλης, νόησης και λειτουργίας βραχίονα και χεριών.
Αντίθετα, οι βαθμολογίες του EDSS έτειναν να χειροτερεύουν πιο αργά μετά την εμμηνόπαυση. Αυτό συμβαίνει πιθανώς επειδή το EDSS δεν είναι τόσο ευαίσθητο σε αλλαγές σε ασθενείς με πιο έντονη αναπηρία, οπότε αυτή η διαφορά πιθανότατα αντικατοπτρίζει ζητήματα με το εργαλείο παρά με τις αλλαγές στην εξέλιξη της νόσου.
Συνεπείς με την ιδέα ότι η εμμηνόπαυση μπορεί να επιταχύνει τις διαδικασίες της νόσου της σκλήρυνσης, οι αναλύσεις βιοδεικτών έδειξαν ότι τα επίπεδα της αλυσίδας φωτός νευροϊνόπτων (NfL), ενός δείκτη βλάβης των νεύρων, έτειναν να αυξάνονται σημαντικά ταχύτερα μετά την εμμηνόπαυση.
Τα ευρήματα προσδίδουν αξιοπιστία στην ιδέα ότι η πτώση των οιστρογόνων κατά τη διάρκεια της εμμηνόπαυσης μπορεί να επιταχύνει την εξέλιξη της ΣΚΠ. Εάν αυτό είναι αλήθεια, τότε οι ορμονικές θεραπείες που αντικαθιστούν τα οιστρογόνα μπορεί να βοηθήσουν στην αποτροπή της εξέλιξης της νόσου. Ωστόσο, άλλες ορμόνες αλλάζουν επίσης κατά τη διάρκεια της εμμηνόπαυσης, οπότε θα χρειαστούν περαιτέρω μελέτες, δήλωσαν οι ερευνητές.
«Θα χρειαζόμασταν μεγάλες, τυχαιοποιημένες δοκιμές που συγκρίνουν τη ορμονική θεραπεία με ένα εικονικό φάρμακο πριν μπορέσουμε να γνωρίζουμε τις πραγματικές επιδράσεις της ορμονοθεραπείας σε μια κατάσταση τόσο περίπλοκη όσο η ΣΚΠ», δήλωσε ο Bove.
