Η καλοήθης σκλήρυνση κατά πλάκας (MS) είναι μια ήπια πορεία σκλήρυνσης κατά πλάκας που παρατηρείται σε 5-10% των ασθενών με σκλήρυνση κατά πλάκας. Σε άτομα που πάσχουν από καλοήθη σκλήρυνση κατά πλάκας, δεν υπάρχει επιδείνωση της λειτουργικής ικανότητας ακόμη και μετά από 15 χρόνια διάγνωσης. Επί του παρόντος, δεν υπάρχει τρόπος πρόβλεψης αυτής της μορφής ΣΚ κατά τη στιγμή της διάγνωσης.

Μελέτες έχουν δείξει ότι μια καλοήθης πορεία της σκλήρυνσης κατά πλάκας χαρακτηρίζεται από την απουσία υποτροπών και σταθερής αναπηρίας μετά από 20-30 χρόνια διάγνωσης. Οι καλοήθεις ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας έχουν συνήθως πολύ λίγες υποτροπές ακολουθούμενες από πλήρη ανάρρωση και οι επιπτώσεις της κατάστασης είναι πιο αισθητικές από την κινητικότητα.

Καλοήθης σκλήρυνση κατά πλάκας και πρόοδος της νόσου

Σε μια προσπάθεια ορισμού της καλοήθους σκλήρυνσης κατά πλάκας, οι μελέτες συχνά μετρούν την εξέλιξη της νόσου. Μερικοί σκεπτικιστές πιστεύουν ότι ο όρος «καλοήθης» δεν είναι κατάλληλος καθώς η ασθένεια εξελίσσεται και επιδεινώνεται.

Οι νευρολόγοι χρησιμοποιούν ευρέως την εκτεταμένη κλίμακα κατάστασης αναπηρίας (EDSS) για να αναγνωρίσουν καλοήθη σκλήρυνση κατά πλάκας. Το EDSS μετρά το επίπεδο σωματικής αναπηρίας σε έναν ασθενή. Μια χαμηλή βαθμολογία EDSS (3 ή λιγότερο) μπορεί να είναι ενδεικτική της καλοήθους MS. Μια τέτοια βαθμολογία θα σήμαινε ότι ο ασθενής μπορεί να περπατήσει - αν και υπάρχει ήπια αναπηρία - πάνω από 10 χρόνια μετά τη διάγνωση.

Ο αντίκτυπος των βαθμολογιών EDSS στις επιλογές θεραπείας είναι υψηλός. Για να αποφευχθεί η πιθανότητα παρενεργειών του φαρμάκου, οι νευρολόγοι συχνά αναβάλλουν τη θεραπεία σε άτομα που πάσχουν από καλοήθη σκλήρυνση κατά πλάκας έως ότου αρχίσουν να εκφράζουν σοβαρά συμπτώματα.

Συμπτώματα καλοήθους σκλήρυνσης κατά πλάκας

Ενώ η σωματική αναπηρία είναι ένα σύμπτωμα καλοήθους σκλήρυνσης κατά πλάκας, υπάρχουν λιγότερο γνωστά συμπτώματα της νόσου. Αυτά τα συμπτώματα περιλαμβάνουν:

• Κατάθλιψη
• Κούραση
• Γνωστικά θέματα
  • Απώλεια βραχυπρόθεσμης μνήμης
  • Απομείωση συγκέντρωσης

Έρευνα για καλοήθη MS

Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Neurology, Neurosurgery & Psychiatry αποσκοπούσε στον προσδιορισμό των χαρακτηριστικών της καλοήθους σκλήρυνσης κατά πλάκας και στην αξιολόγηση βασικών προγνωστικών παραγόντων. Η μελέτη πραγματοποιήθηκε σε περιοχές της Βόρειας Ιρλανδίας και περιελάμβανε 259 ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας, εκ των οποίων οι 181 είχαν σκλήρυνση κατά πλάκας για πάνω από 10 χρόνια και οι 36 είχαν καλοήθη σκλήρυνση κατά πλάκας περισσότερο από 10 χρόνια μετά την έναρξη.

Σε σύγκριση των κλινικών και δημογραφικών δεδομένων των ομάδων ασθενών, η μελέτη εντόπισε 33 ασθενείς με καλοήθη MS. Τα αποτελέσματα της μελέτης έδειξαν ότι οι νεότερες γυναίκες είναι πιο ευαίσθητες σε καλοήθη σκλήρυνση κατά πλάκας και το 33,3% από αυτές εμφάνισαν αισθητηριακή και οπτική νευρίτιδα ως τα πιο κοινά συμπτώματα.

Στην περίπτωση των ατόμων με καθυστερημένη έναρξη, οι προοδευτικές μορφές σκλήρυνσης κατά πλάκας ήταν πιο πιθανές από μια καλοήθη πορεία και αυτοί οι ασθενείς παρουσίαζαν κινητική διαταραχή. Μια μελέτη παρακολούθησης επιβεβαίωσε ότι οι καλοήθεις ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας είχαν ήπια πορεία από τις μη καλοήθεις μορφές, αν και συμπεραίνεται ότι η ετικέτα «καλοήθης σκλήρυνση κατά πλάκας» είναι ως επί το πλείστον προσωρινή καθώς η εξέλιξη της αναπηρίας ήταν σημαντική.

Ο ρόλος των γονιδίων σε καλοήθη MS

Σύμφωνα με μια νέα μελέτη, τα άτομα με καλοήθη σκλήρυνση κατά πλάκας έχουν ένα μοναδικό μοτίβο γονιδιακής δραστηριότητας που αντιπροσωπεύεται από την επιβράδυνση μιας βασικής οδού σύνθεσης πρωτεϊνών που τελικά οδηγεί σε απόπτωση των κυττάρων.

Η ομάδα ερευνητών από το Ιατρικό Κέντρο Sheba στο Ισραήλ συνέκρινε το προφίλ γονιδιακής έκφρασης ασθενών με καλοήθη MS και υποτροπιάζουσα MS (RRMS). Συλλέχθηκαν κύτταρα αίματος από 36 ασθενείς με RRMS και 31 καλοήθεις ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας (μετά από 17 χρόνια διάγνωσης και βαθμολογία <3 EDSS).

Σε σύγκριση των δύο ομάδων που χρησιμοποιούν μικροσυστοιχίες, 406 γονίδια βρέθηκαν να είναι διαφορετικά και πάνω από το 50% αυτών των γονιδίων ήταν λιγότερο δραστικά στην περίπτωση ασθενών με καλοήθη MS. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι λιγότερο δραστικά γονίδια συνδέθηκαν με την οδό RNA πολυμεράσης Ι (Pol I), η οποία συνθέτει διάφορα συστατικά του ριβοσώματος.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν επίσης ότι οι καλοήθεις ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας είχαν υπερδραστική οδό p53, η οποία προάγει τον κυτταρικό θάνατο, προκαλώντας την αυτοκτονία των αυτοαντιδραστικών ανοσοκυττάρων. Σύμφωνα με την ομάδα, αυτό μπορεί να εξηγήσει γιατί τα συμπτώματα είναι λιγότερο σοβαρά στην καλοήθη σκλήρυνση κατά πλάκας.

Πηγή: https://www.news-medical.net/health/Benign-Multiple-Sclerosis-(MS).aspx