Kαμία διαφορά στα ποσοστά εμφάνισης και θνησιμότητας των καρκίνων του μαστού και του παχέος εντέρου μεταξύ ατόμων με και χωρίς σκλήρυνση κατά πλάκας (MS) στον Καναδά.

iatriki-meleti.jpg
Δημοσιεύτηκε στις 22/02/2021    

Μια μελέτη της Dr. Ruth Ann Marrie (Πανεπιστήμιο της Μανιτόμπα) και συναδέλφων δεν διαπίστωσε καμία διαφορά στα ποσοστά εμφάνισης και θνησιμότητας των καρκίνων του μαστού και του παχέος εντέρου μεταξύ ατόμων με και χωρίς σκλήρυνση κατά πλάκας (MS) στον Καναδά. Αυτά τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι τα άτομα με σκλήρυνση κατά πλάκας ενδέχεται να μην διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του μαστού ή του παχέος εντέρου, που είναι δύο από τους πιο κοινούς τύπους καρκίνου μεταξύ των ασθενών με σκλήρυνση κατά πλάκας.

Η ομάδα ανέφερε επίσης αυξημένη συχνότητα εμφάνισης και θνησιμότητας του καρκίνου της ουροδόχου κύστης σε άτομα με σκλήρυνση κατά πλάκας. Αυτός ο αυξημένος κίνδυνος μπορεί να αποδοθεί σε συχνότερη παρουσία παραγόντων κινδύνου καρκίνου της ουροδόχου κύστης σε ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας, όπως λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος ή χρήση χρόνιων καθετήρων.

Δεδομένου ότι ο καρκίνος είναι μια κοινή συνυπάρχουσα κατάσταση υγείας στα κράτη μέλη, είναι σημαντικό να κατανοήσουμε πόσο συχνά τα άτομα με σκλήρυνση κατά πλάκας αναπτύσσουν συγκεκριμένους τύπους καρκίνου και εάν διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο σε σύγκριση με τον γενικό πληθυσμό. Αυτή η μελέτη υπογραμμίζει την ανάγκη θέσπισης κατευθυντήριων γραμμών για το πόσο συχνά οι πάροχοι υγειονομικής περίθαλψης πρέπει να παρακολουθούν ή να ελέγχουν για ενδείξεις που σχετίζονται με τον καρκίνο στον πληθυσμό της σκλήρυνσης κατά πλάκας, ιδιαίτερα τα συμπτώματα των ούρων.

Αυτή η μελέτη εξέτασε αρχεία υγείας με βάση τον πληθυσμό πάνω από 53.000 άτομα με σκλήρυνση κατά πλάκας και πάνω από 269.000 άτομα χωρίς σκλήρυνση κατά πλάκας (αντιστοιχισμένοι έλεγχοι) από το Manitoba και το Οντάριο του Καναδά. Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν μητρώα καρκίνου για να εκτιμήσουν τη συχνότητα εμφάνισης 15 καρκίνων και προσαρμόστηκαν για παράγοντες όπως η ηλικία, το φύλο, η κοινωνικοοικονομική κατάσταση και η συννοσηρότητα. Σημειώστε ότι η μελέτη δεν έλαβε υπόψη τις διαφορές στις συμπεριφορές υγείας, όπως το κάπνισμα, η διατροφή και η σωματική δραστηριότητα. Η επίδραση των θεραπειών τροποποίησης της νόσου (DMT) στην επίπτωση του καρκίνου δικαιολογεί επίσης περαιτέρω διερεύνηση.

Πόροι:

Το επιστημονικό άρθρο δημοσιεύτηκε στο Neurology - link .