Αν και η αιτία της σκλήρυνσης κατά πλάκας είναι ακόμα ασαφής, μια ποικιλία γενετικών παραγόντων κινδύνου και περιβαλλοντικών επιδράσεων έχουν ήδη συνδεθεί με τη νόσο. Μελέτες τα τελευταία χρόνια έχουν δείξει ξεκάθαρα ότι οι παραλλαγές γενετικού κινδύνου αποτελούν απαραίτητη προϋπόθεση για την ανάπτυξη ΣΚΠ. Μια νέα μελέτη δείχνει ότι αυτές οι γενετικές επιρροές, αν και υπάρχουν πάντα σε ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας, δεν επαρκούν από μόνες τους για να προκαλέσουν την ΠΣ.

Μια ομάδα ερευνητών από το Ινστιτούτο Πειραματικής Ανοσολογίας στο Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης, Ελβετία, και το Ινστιτούτο Κλινικής Νευροανοσολογίας στο LMU Klinikum, Γερμανία, εξέτασε 61 ζεύγη μονοζυγωτικών διδύμων – όπου το ένα δίδυμο επηρεάζεται από σκλήρυνση κατά πλάκας ενώ το δίδυμο είναι υγιής. Από γενετικής άποψης, τα δίδυμα ήταν πανομοιότυπα. Η χρήση πανομοιότυπων διδύμων επέτρεψε στους ερευνητές να αποκλείσουν τη γενετική επιρροή και συγκεκριμένα να παρακολουθήσουν τις αλλαγές του ανοσοποιητικού συστήματος που τελικά ήταν υπεύθυνες για την ενεργοποίηση της ΣΚΠ σε ένα δίδυμο.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η αυξημένη ευαισθησία σε ορισμένες κυτοκίνες οδηγεί σε μεγαλύτερη ενεργοποίηση των Τ κυττάρων στο αίμα ασθενών με ΣΚΠ. Αυτά τα Τ κύτταρα είναι πιο πιθανό να μεταναστεύσουν στο κεντρικό νευρικό σύστημα των ασθενών και να προκαλέσουν βλάβη εκεί. Τα κύτταρα που ταυτοποιήθηκαν βρέθηκαν να έχουν τα χαρακτηριστικά των πρόσφατα ενεργοποιημένων κυττάρων, τα οποία βρίσκονταν σε διαδικασία ανάπτυξης σε πλήρως λειτουργικά Τ κύτταρα.

Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Nature .

Πηγή: https://msfocus.org/About-Us/MSF-News-Articles/2022/2339