Οι πρωτεΐνες που ονομάζονται PSG καταστέλλουν την προφλεγμονώδη δράση των ανοσοκυττάρων Th17 κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, πιθανώς παίζουν προστατευτικό ρόλο έναντι επιπλοκών και αποβολής, σύμφωνα με μια μελέτη.

Η εξασθενημένη ρύθμιση του Th17 σχετίζεται με επιπλοκές κατά την εγκυμοσύνη, όπως η προεκλαμψία και ο πρόωρος τοκετός - και επίσης με την ανάπτυξη αυτοάνοσων παθήσεων όπως η σκλήρυνση κατά πλάκας (MS).

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, τα αποτελέσματα αυτής της έρευνας θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την ανάπτυξη νέων θεραπειών όχι μόνο για τη συντήρηση της εγκυμοσύνης αλλά και για τη θεραπεία διαφόρων αυτοάνοσων ασθενειών, όπως η σκλήρυνση κατά πλάκας.

Η μελέτη, « Οι επιδράσεις του παρασκευάσματος β1-γλυκοπρωτεΐνης ειδικά για την ανθρώπινη εγκυμοσύνη στην πόλωση Th17 των κυττάρων CD4 + και του προφίλ κυτοκίνης τους », δημοσιεύθηκε στο περιοδικό BMC Immunology .

«Ακόμη και όταν η πορεία της εγκυμοσύνης είναι σχετικά φυσιολογική, τα αυξημένα επίπεδα Th17 μπορούν να επηρεάσουν την ανάπτυξη του νευρικού συστήματος ενός μωρού», Larisa Litvinova, MD, επικεφαλής του Κέντρου Ανοσολογίας και Κυτταρικής Βιοτεχνολογίας στο Ομοσπονδιακό Πανεπιστήμιο Immanuel Kant Baltic, στη Ρωσία, και συν-συγγραφέας μελέτης, είπε σε δελτίο τύπου του πανεπιστημίου .

«Η ομάδα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα σώματα των εγκύων γυναικών πρέπει να παράγουν ορισμένες δραστικές ουσίες για την καταπολέμηση της φλεγμονής που προκαλείται όχι μόνο από την παρουσία ενός εμβρύου αλλά και από μια πραγματική ασθένεια», ανέφερε το πανεπιστήμιο στην ανακοίνωση.

Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, το ανοσοποιητικό σύστημα πρέπει να καταστείλει τα προφλεγμονώδη συστατικά του. Διαφορετικά, ενδέχεται να στοχεύουν το αναπτυσσόμενο μωρό, μια πηγή ξένων αντιγόνων στο σώμα της γυναίκας.

Τα κύτταρα Th17 είναι ένας πληθυσμός βοηθητικών Τ-κυττάρων που παράγουν ιντερλευκίνη-17 (IL-17), μια πρωτεΐνη ανοσολογικής σηματοδότησης που ονομάζεται κυτοκίνη. Η αύξηση αυτών των κυττάρων συνδέεται με επιπλοκές της εγκυμοσύνης, που πιθανώς προκαλούνται από την προ-φλεγμονώδη IL-17.

Η αύξηση του Th-17 σχετίζεται επίσης με αυτοάνοσες ασθένειες όπως η σκλήρυνση κατά πλάκας, οι οποίες συχνά υποχωρούν κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Αυτό υποδηλώνει ότι κάποιος παράγοντας που καταστέλλει αυτά τα ανοσοκύτταρα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μπορεί επίσης να είναι σε θέση να καταστείλει τις σχετιζόμενες με την ασθένεια αυξήσεις στο Th17.

Οι ειδικές για την εγκυμοσύνη β-1-γλυκοπρωτεΐνες, που ονομάζονται PSGs, παράγονται από κύτταρα πλακούντα και χρησιμεύουν για τη ρύθμιση της ανοσοαπόκρισης του σώματος μέσω της ρύθμισης των προφλεγμονωδών και αντιφλεγμονωδών παραγόντων. Αν και οι PSGs είναι γνωστό ότι λειτουργούν στην ανοσοδιαμόρφωση, ο ρόλος τους στα κύτταρα Th17 δεν έχει χαρακτηριστεί καλά.

«Η αποτυχημένη ανοσολογική ρύθμιση του Th17 οδηγεί όχι μόνο σε επιπλοκές της εγκυμοσύνης αλλά και στην ανάπτυξη αυτοάνοσων ασθενειών όπως άσθμα, ψωρίαση, ρευματοειδής αρθρίτιδα, νόσος του Crohn, σκλήρυνση κατά πλάκας και άλλα», έγραψαν οι ερευνητές. Ως πιθανοί ρυθμιστές του Th17, οι PSGs θα μπορούσαν επομένως να έχουν δυναμικό ως θεραπεία για αυτοάνοσες ασθένειες.

Εδώ, οι ερευνητές διερεύνησαν την επίδραση των PSG στην παραγωγή κυττάρων Th17 και στην έκκριση IL-17.

Πρώτον, ανέλυσαν τα πρόδρομα κύτταρα TH17 όταν αναπτύχθηκαν σε συνθήκες για την παραγωγή Th17. Αυτοί οι πρόδρομοι αναπτύχθηκαν σε καλλιέργειες με PSG που συλλέχθηκε από υγιείς έγκυες γυναίκες και εκτιμήθηκε για διαφοροποίηση σε κύτταρα TH17 και την παραγωγή IL-17. Οι συγκεντρώσεις PSG των 1, 10 και 100 μικρογραμμαρίων (mcg) / mL αντιστοιχούν στο πρώτο, δεύτερο και τρίτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης, αντίστοιχα.

Το PSG σε συγκεντρώσεις 10 και 100 mcg / mL βρέθηκε να μειώνει, με δοσοεξαρτώμενο τρόπο, το ποσοστό πολλαπλασιαζόμενων προδρόμων Th17. Συγκεκριμένα, στα 10 mcg / mL, το ποσοστό ήταν 47,3%, ενώ στα 100 mcg / mL, ήταν 42,3%. Αυτό συγκρίθηκε με 49,9% στην ομάδα ελέγχου, όπου δεν προστέθηκε PSG. Αντίθετα, το PSG σε συγκεντρώσεις 10 και 100 mcg / mL αύξησε το ποσοστό του μη πολλαπλασιαζόμενου προδρόμου Th17 - 50,3% και 55,0% έναντι 47,6% στην ομάδα ελέγχου.

Αυτά τα αποτελέσματα δείχνουν ότι το PSG κατέστειλε τον πολλαπλασιασμό των προδρόμων Th17.

«Οι συγκεντρώσεις PSG των 10 mcg / mL και 100 mcg / mL μείωσαν το ποσοστό πολλαπλασιασμού και αύξησαν το ποσοστό των μη πολλαπλασιαζόμενων βοηθητικών Τ κυττάρων», έγραψαν οι ερευνητές.

Ανάλυση διαφοροποιημένων κυττάρων Th17 σε συγκεντρώσεις PSG 10 και 100 mcg / mL βρήκε μειωμένο ποσοστό πολλαπλασιασμού και αυξημένο ποσοστό μη πολλαπλασιαστικών κυττάρων. Αυτά τα αποτελέσματα δείχνουν ότι το PSG καταστέλλει τον πολλαπλασιασμό των προδρόμων Th17 καθώς και τη διαφοροποίησή τους σε αυτά τα κύτταρα.

Στους προδρόμους Th17, το PSG σε συγκέντρωση 100 mcg / mL - που αντιστοιχεί στο τρίτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης - κατέστειλε την έκκριση πολλών κυτοκινών, με την πιο έντονη μείωση της IL-17 (2,64 φορές) και GM-CSF (2,74 φορές), και οι δύο ενισχύουν τις προφλεγμονώδεις αποκρίσεις.

Η μείωση της IL-17 σχετίζεται με μείωση του πολλαπλασιασμού αυτών των κυττάρων, υποδηλώνοντας ότι η IL-17 μπορεί να συνδέεται άμεσα με την αντιπολλαπλασιαστική δράση του PSG, πρότεινε η ομάδα.

«Στο πειραματικό μοντέλο που χρησιμοποιήθηκε, το PSG είχε μια εκφραστική κατασταλτική επίδραση στον πολλαπλασιασμό και τη Th17 [διαφοροποίηση] και στην παραγωγή κυτοκινών / χημειοκινών. Δεδομένου ότι η δραστηριότητα Th17 και η αύξηση της προφλεγμονώδους παραγωγής κυτοκίνης είναι δυσμενείς κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, τα αποκαλυπτόμενα αποτελέσματα PSG μπορεί να διαδραματίσουν εμβρυοπροστατευτικό ρόλο », έγραψαν οι ερευνητές.

Με βάση τα αποτελέσματα, η ομάδα πρότεινε επίσης ότι οι θεραπείες που βασίζονται σε PSG εγκυμοσύνης θα μπορούσαν να έχουν φαρμακολογικό δυναμικό για τη θεραπεία αυτοάνοσων ασθενειών.

Πηγή:https://multiplesclerosisnewstoday.com/