Δεν υπάρχει θεραπεία για σκλήρυνση κατά πλάκας. Η θεραπεία επικεντρώνεται συνήθως στην επιτάχυνση της αποκατάστασης από επιθέσεις, στην επιβράδυνση της εξέλιξης της νόσου και στη διαχείριση των συμπτωμάτων της σκλήρυνσης κατά πλάκας . Μερικοί άνθρωποι έχουν τόσο ήπια συμπτώματα που δεν απαιτείται θεραπεία.

Ερευνητικό εργαστήριο πολλαπλής σκλήρυνσης στο Mayo Clinic

Θεραπείες για επιθέσεις MS

• Τα κορτικοστεροειδή, όπως η στοματική πρεδνιζόνη και η ενδοφλέβια μεθυλπρεδνιζολόνη, συνταγογραφούνται για τη μείωση της φλεγμονής των νεύρων. Οι ανεπιθύμητες ενέργειες μπορεί να περιλαμβάνουν αϋπνία, αυξημένη αρτηριακή πίεση, αυξημένα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα, μεταβολές της διάθεσης και κατακράτηση υγρών.
• Ανταλλαγή πλάσματος (πλασμαφαίρεση). Το υγρό μέρος του αίματός σας (πλάσμα) αφαιρείται και διαχωρίζεται από τα κύτταρα του αίματός σας. Τα κύτταρα του αίματος αναμιγνύονται στη συνέχεια με ένα διάλυμα πρωτεΐνης (λευκωματίνη) και τοποθετούνται ξανά στο σώμα σας. Η ανταλλαγή πλάσματος μπορεί να χρησιμοποιηθεί εάν τα συμπτώματά σας είναι νέα, σοβαρά και δεν έχουν ανταποκριθεί στα στεροειδή.

Θεραπείες για τροποποίηση της εξέλιξης

Για πρωτογενή προοδευτική σκλήρυνση κατά πλάκας , το ocrelizumab (Ocrevus) είναι η μόνη εγκεκριμένη από την FDA θεραπεία τροποποίησης της νόσου (DMT). Όσοι λαμβάνουν αυτή τη θεραπεία είναι ελαφρώς λιγότερο πιθανό να προχωρήσουν από εκείνους που δεν έχουν υποβληθεί σε θεραπεία.

Για τη ΣΚΠ υποτροπιάζουσας-διαλλείπουσας , διατίθενται πολλές θεραπείες τροποποίησης της νόσου.

Μεγάλο μέρος της ανοσολογικής απόκρισης που σχετίζεται με τη σκλήρυνση κατά πλάκας εμφανίζεται στα αρχικά στάδια της νόσου. Η επιθετική θεραπεία με αυτά τα φάρμακα όσο το δυνατόν νωρίτερα μπορεί να μειώσει το ποσοστό υποτροπής, να επιβραδύνει το σχηματισμό νέων βλαβών και ενδεχομένως να μειώσει τον κίνδυνο εγκεφαλικής ατροφίας και συσσώρευσης αναπηρίας.

Πολλές από τις θεραπείες τροποποίησης της νόσου που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της σκλήρυνσης κατά πλάκας ενέχουν σημαντικούς κινδύνους για την υγεία. Η επιλογή της σωστής θεραπείας για εσάς θα εξαρτηθεί από την προσεκτική εξέταση πολλών παραγόντων, όπως η διάρκεια και η σοβαρότητα της νόσου, η αποτελεσματικότητα προηγούμενων θεραπειών κατά της σκλήρυνσης κατά πλάκας , άλλα ζητήματα υγείας, το κόστος και η κατάσταση τεκνοποίησης.

Οι επιλογές θεραπείας για την υποτροπιάζουσα-αποχώρηση MS περιλαμβάνουν ενέσιμα και από του στόματος φάρμακα.

Οι ενέσιμες θεραπείες περιλαμβάνουν:

• Φάρμακα ιντερφερόνης βήτα. Αυτά τα φάρμακα είναι από τα πιο συχνά συνταγογραφούμενα φάρμακα για τη θεραπεία της σκλήρυνσης κατά πλάκας . Εγχύονται κάτω από το δέρμα ή στους μυς και μπορούν να μειώσουν τη συχνότητα και τη σοβαρότητα των υποτροπών.

  Οι παρενέργειες των ιντερφερόνων μπορεί να περιλαμβάνουν συμπτώματα που μοιάζουν με γρίπη και αντιδράσεις στο σημείο της ένεσης.

  Θα χρειαστείτε εξετάσεις αίματος για την παρακολούθηση των ηπατικών ενζύμων σας, επειδή η ηπατική βλάβη είναι μια πιθανή παρενέργεια της χρήσης ιντερφερόνης. Τα άτομα που λαμβάνουν ιντερφερόνες μπορεί να αναπτύξουν εξουδετερωτικά αντισώματα που μπορούν να μειώσουν την αποτελεσματικότητα του φαρμάκου.

• Οξική γλατιραμέρη (Κοπαξόνη, Γλατόπα). Αυτό το φάρμακο μπορεί να βοηθήσει στον αποκλεισμό της επίθεσης του ανοσοποιητικού σας συστήματος στη μυελίνη και πρέπει να εγχυθεί κάτω από το δέρμα. Οι ανεπιθύμητες ενέργειες μπορεί να περιλαμβάνουν ερεθισμό του δέρματος στο σημείο της ένεσης.

Οι στοματικές θεραπείες περιλαμβάνουν:

• Fingolimod (Gilenya). Αυτό το από του στόματος φάρμακο μία φορά την ημέρα μειώνει το ποσοστό υποτροπής.

  Θα πρέπει να παρακολουθείτε τον καρδιακό ρυθμό και την αρτηριακή σας πίεση για έξι ώρες μετά την πρώτη δόση, επειδή ο καρδιακός σας παλμός μπορεί να επιβραδυνθεί. Άλλες ανεπιθύμητες ενέργειες περιλαμβάνουν σπάνιες σοβαρές λοιμώξεις, πονοκεφάλους, υψηλή αρτηριακή πίεση και θολή όραση.

• Φουμαρικό διμεθύλιο (Tecfidera). Αυτό το φάρμακο από το στόμα δύο φορές την ημέρα μπορεί να μειώσει τις υποτροπές. Οι ανεπιθύμητες ενέργειες μπορεί να περιλαμβάνουν έξαψη, διάρροια, ναυτία και μειωμένο αριθμό λευκών αιμοσφαιρίων. Αυτό το φάρμακο απαιτεί τακτική εξέταση αίματος σε τακτική βάση.
• Φουμαρικό Diroximel (Πλήθος). Αυτή η κάψουλα δύο φορές την ημέρα είναι παρόμοια με το φουμαρικό διμεθύλιο, αλλά συνήθως προκαλεί λιγότερες παρενέργειες. Έχει εγκριθεί για τη θεραπεία υποτροπιάζουσας μορφής ΣΚΠ .
• Τεριφλουνομίδη (Aubagio). Αυτό το φάρμακο από το στόμα μία φορά την ημέρα μπορεί να μειώσει το ποσοστό υποτροπής Η τεριφλουνομίδη μπορεί να προκαλέσει βλάβη στο ήπαρ, τριχόπτωση και άλλες παρενέργειες. Αυτό το φάρμακο σχετίζεται με γενετικές ανωμαλίες όταν λαμβάνονται τόσο από άνδρες όσο και από γυναίκες. Επομένως, χρησιμοποιήστε αντισύλληψη όταν παίρνετε αυτό το φάρμακο και για έως και δύο χρόνια μετά. Τα ζευγάρια που επιθυμούν να μείνουν έγκυες θα πρέπει να μιλήσουν στο γιατρό τους σχετικά με τρόπους για να επιταχύνουν την αποβολή του φαρμάκου από το σώμα. Αυτό το φάρμακο απαιτεί παρακολούθηση των εξετάσεων αίματος σε τακτική βάση.
• Siponimod (Mayzent). Η έρευνα δείχνει ότι αυτό το φάρμακο από το στόμα μία φορά την ημέρα μπορεί να μειώσει το ποσοστό υποτροπής και να βοηθήσει στην επιβράδυνση της εξέλιξης της ΣΚΠ . Είναι επίσης εγκριθεί για δευτερογενή προϊούσα MS . Πιθανές ανεπιθύμητες ενέργειες περιλαμβάνουν ιογενείς λοιμώξεις, ηπατικά προβλήματα και χαμηλό αριθμό λευκών αιμοσφαιρίων. Άλλες πιθανές παρενέργειες περιλαμβάνουν αλλαγές στον καρδιακό ρυθμό, πονοκεφάλους και προβλήματα όρασης. Το Siponimod είναι επιβλαβές για το αναπτυσσόμενο έμβρυο, οπότε οι γυναίκες που μπορεί να μείνουν έγκυες πρέπει να χρησιμοποιούν αντισύλληψη κατά τη λήψη αυτού του φαρμάκου και για 10 ημέρες μετά τη διακοπή του φαρμάκου. Κάποιοι μπορεί να χρειαστεί να παρακολουθούν τον καρδιακό ρυθμό και την αρτηριακή πίεση για έξι ώρες μετά την πρώτη δόση. Αυτό το φάρμακο απαιτεί τακτική εξέταση αιματολογικών εξετάσεων
• Κλαδριβίνη (Μαβένκλαντ). Αυτό το φάρμακο συνταγογραφείται γενικά ως θεραπεία δεύτερης γραμμής για όσους πάσχουν από υποτροπιάζουσα σκλήρυνση κατά πλάκας . Ήταν επίσης εγκριθεί για δευτερογενή προϊούσα MS . Δίνεται σε δύο κύκλους θεραπείας, σε περίοδο δύο εβδομάδων, κατά τη διάρκεια δύο ετών. Οι ανεπιθύμητες ενέργειες περιλαμβάνουν λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού, πονοκεφάλους, όγκους, σοβαρές λοιμώξεις και μειωμένα επίπεδα λευκών αιμοσφαιρίων. Άτομα που έχουν ενεργές χρόνιες λοιμώξεις ή καρκίνο δεν πρέπει να λαμβάνουν αυτό το φάρμακο, ούτε και γυναίκες που είναι έγκυες ή θηλάζουν. Οι άνδρες και οι γυναίκες πρέπει να χρησιμοποιούν αντισύλληψη κατά τη λήψη αυτού του φαρμάκου και για τους επόμενους έξι μήνες. Μπορεί να χρειαστείτε παρακολούθηση με εξετάσεις αίματος ενώ παίρνετε κλαδριβίνη.

Οι θεραπείες έγχυσης περιλαμβάνουν:

• Ocrelizumab (Ocrevus). Αυτό το εξανθρωπισμένο φάρμακο μονοκλωνικών αντισωμάτων είναι το μόνο DMT που έχει εγκριθεί από το FDA για τη θεραπεία τόσο των υποτροπών όσο και των πρωτογενών-προοδευτικών μορφών MS . Οι κλινικές δοκιμές έδειξαν ότι μείωσε το ποσοστό υποτροπής στην υποτροπιάζουσα νόσο και επιβράδυνε την επιδείνωση της αναπηρίας και στις δύο μορφές της νόσου.

  Το Ocrelizumab χορηγείται μέσω ενδοφλέβιας έγχυσης από ιατρό. Οι παρενέργειες που σχετίζονται με την έγχυση μπορεί να περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, ερεθισμό στο σημείο της ένεσης, χαμηλή αρτηριακή πίεση, πυρετό και ναυτία. Μερικοί άνθρωποι μπορεί να μην είναι σε θέση να πάρουν ocrelizumab, συμπεριλαμβανομένων εκείνων με λοίμωξη από ηπατίτιδα Β. Το Ocrelizumab μπορεί επίσης να αυξήσει τον κίνδυνο λοιμώξεων και ορισμένων τύπων καρκίνου, ιδιαίτερα του καρκίνου του μαστού.

• Ναταλιζουμάμπη (Tysabri). Αυτό το φάρμακο έχει σχεδιαστεί για να εμποδίζει την κίνηση των δυνητικά βλαβερών κυττάρων του ανοσοποιητικού από την κυκλοφορία του αίματος στον εγκέφαλο και τον νωτιαίο μυελό. Μπορεί να θεωρηθεί θεραπεία πρώτης γραμμής για ορισμένα άτομα με σοβαρή σκλήρυνση κατά πλάκας ή ως θεραπεία δεύτερης γραμμής σε άλλα.

  Αυτό το φάρμακο αυξάνει τον κίνδυνο μιας δυνητικά σοβαρής ιογενούς λοίμωξης του εγκεφάλου που ονομάζεται προοδευτική πολυεστιακή λευκοεγκεφαλοπάθεια (PML) σε άτομα που είναι θετικά για αντισώματα στον αιτιολογικό παράγοντα του ιού PML JC. Τα άτομα που δεν έχουν τα αντισώματα έχουν εξαιρετικά χαμηλό κίνδυνο PML .

• Alemtuzumab (Campath, Lemtrada). Αυτό το φάρμακο βοηθά στη μείωση των υποτροπών της σκλήρυνσης κατά πλάκας στοχεύοντας μια πρωτεΐνη στην επιφάνεια των ανοσοκυττάρων και την εξάντληση των λευκών αιμοσφαιρίων. Αυτό το αποτέλεσμα μπορεί να περιορίσει την πιθανή βλάβη των νεύρων που προκαλείται από τα λευκά αιμοσφαίρια. Αλλά αυξάνει επίσης τον κίνδυνο λοιμώξεων και αυτοάνοσων διαταραχών, συμπεριλαμβανομένου του υψηλού κινδύνου αυτοάνοσων νόσων του θυρεοειδούς και σπάνιων νεφρικών παθήσεων που προκαλούνται από το ανοσοποιητικό.

  Η θεραπεία με alemtuzumab περιλαμβάνει πέντε διαδοχικές ημέρες εγχύσεων φαρμάκων ακολουθούμενη από άλλες τρεις ημέρες εγχύσεων ένα χρόνο αργότερα. Οι αντιδράσεις έγχυσης είναι συχνές με το alemtuzumab.

  Το φάρμακο διατίθεται μόνο από εγγεγραμμένους παρόχους και τα άτομα που λαμβάνουν θεραπεία με το φάρμακο πρέπει να είναι εγγεγραμμένα σε ειδικό πρόγραμμα παρακολούθησης της ασφάλειας των ναρκωτικών. Το Alemtuzumab συνιστάται συνήθως για άτομα με επιθετική σκλήρυνση κατά πλάκας ή ως θεραπεία δεύτερης γραμμής για ασθενείς που απέτυχαν άλλο φάρμακο κατά της σκλήρυνσης κατά πλάκας .

Θεραπείες για σημεία και συμπτώματα σκλήρυνσης κατά πλάκας

Φυσική θεραπεία για σκλήρυνση κατά πλάκας

Η φυσικοθεραπεία μπορεί να δημιουργήσει μυϊκή δύναμη και να ανακουφίσει μερικά από τα συμπτώματα της σκλήρυνσης κατά πλάκας .

• Φυσική θεραπεία. Ένας φυσιοθεραπευτής μπορεί να σας διδάξει ασκήσεις τεντώματος και ενδυνάμωσης και να σας δείξει πώς να χρησιμοποιείτε συσκευές για να διευκολύνετε την εκτέλεση καθημερινών εργασιών.

  Η φυσιοθεραπεία μαζί με τη χρήση ενός βοηθήματος κινητικότητας όταν είναι απαραίτητο μπορεί επίσης να βοηθήσει στη διαχείριση της αδυναμίας των ποδιών και άλλων προβλημάτων βάδισης που συχνά σχετίζονται με σκλήρυνση κατά πλάκας .

• Χαλαρωτικά μυών. Μπορεί να αντιμετωπίσετε επώδυνη ή ανεξέλεγκτη μυϊκή δυσκαμψία ή σπασμούς, ιδιαίτερα στα πόδια σας. Μπορούν να βοηθήσουν τα μυοχαλαρωτικά όπως το baclofen (Lioresal, Gablofen), η tizanidine (Zanaflex) και η κυκλοβενζαπρίνη. Onabotulinumtoxin Μια θεραπεία είναι μια άλλη επιλογή σε άτομα με σπαστικότητα.
• Φάρμακα για τη μείωση της κόπωσης. Η αμανταδίνη (Gocovri, Osmolex), η μονταφινίλη (Provigil) και η μεθυλφαινιδάτη (Ritalin) μπορεί να βοηθήσουν στη μείωση της κόπωσης που σχετίζεται με τη σκλήρυνση κατά πλάκας . Μερικά φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της κατάθλιψης, συμπεριλαμβανομένων εκλεκτικών αναστολέων επαναπρόσληψης σεροτονίνης, μπορεί να συνιστώνται.
• Φάρμακα για την αύξηση της ταχύτητας περπατήματος. Η Dalfampridine (Ampyra) μπορεί να βοηθήσει στην αύξηση της ταχύτητας περπατήματος σε μερικούς ανθρώπους. Τα άτομα με ιστορικό επιληπτικών κρίσεων ή νεφρικής δυσλειτουργίας δεν πρέπει να λαμβάνουν αυτό το φάρμακο.
• Άλλα φάρμακα. Μπορούν επίσης να συνταγογραφηθούν φάρμακα για κατάθλιψη, πόνο, σεξουαλική δυσλειτουργία, αϋπνία και προβλήματα ελέγχου της ουροδόχου κύστης ή του εντέρου που σχετίζονται με σκλήρυνση κατά πλάκας .