Η βακλοφένη, μια εγκεκριμένη θεραπεία για τη σπαστικότητα σε ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας (ΣΚΠ), προώθησε την επιδιόρθωση της μυελίνης - του προστατευτικού περιβλήματος γύρω από τις νευρικές ίνες που χάνεται σταδιακά στη ΣΚΠ - σε ένα μοντέλο της νόσου σε ποντίκια, έδειξε μια μελέτη.

Αυτά τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι η βακλοφένη – που πωλείται ως πόσιμα δισκία, πόσιμο διάλυμα και ενέσιμα σκευάσματα – μπορεί να είναι μια πιθανή θεραπευτική προσέγγιση για την τόνωση της αποκατάστασης της μυελίνης σε άτομα με ΣΚΠ, σημείωσαν οι ερευνητές.

Απαιτούνται μελλοντικές μελέτες σε ασθενείς με ΣΚΠ που λαμβάνουν θεραπεία με βακλοφένη για να επιβεβαιωθούν αυτά τα ευρήματα.

Η μελέτη, «Ο αγωνιστής του υποδοχέα GABAB βακλοφένη προάγει την επαναμυελίνωση του κεντρικού νευρικού συστήματος», από ερευνητές στο Πανεπιστήμιο της Χώρας των Βάσκων, Ισπανία, δημοσιεύτηκε στο Glia .

Στη σκλήρυνση κατά πλάκας, οι μη φυσιολογικές ανοσολογικές αποκρίσεις οδηγούν σε βλάβη και απώλεια της μυελίνης ( απομυελίνωση ), μειώνοντας την επικοινωνία των νευρικών κυττάρων και τελικά καταλήγοντας σε νευροεκφυλισμό.

Στον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό, η βλάβη της μυελίνης προσελκύει ανώριμα πρόδρομα κύτταρα ολιγοδενδροκυττάρων (OPC) στη θέση της βλάβης όπου ωριμάζουν σε ολιγοδενδροκύτταρα που παράγουν μυελίνη ικανά να αποκαταστήσουν το περίβλημα της μυελίνης .

«Ωστόσο, στους περισσότερους ασθενείς, η αποτελεσματικότητα αυτής της διαδικασίας μειώνεται σημαντικά με την ηλικία και την εξέλιξη της νόσου», έγραψαν οι ερευνητές.

Οι περισσότερες διαθέσιμες θεραπείες για τη σκλήρυνση κατά πλάκας λειτουργούν καταστέλλοντας τις ανοσολογικές αποκρίσεις, τη φλεγμονή και τις σχετικές υποτροπές, αλλά δεν υπάρχουν εγκεκριμένες θεραπείες που μπορούν να προάγουν την επιδιόρθωση της μυελίνης ή την επαναμυελίνωση.

«Ως εκ τούτου, η ανάπτυξη νέων θεραπειών που [ενισχύουν] την επαναμυελίνωση είναι ένας κύριος στόχος της τρέχουσας έρευνας για τη σκλήρυνση κατά πλάκας και περιλαμβάνει την επαναχρησιμοποίηση των υπαρχόντων φαρμάκων», έγραψαν οι ερευνητές.

Ο επαναχρησιμοποιώντας ενώσεις που έχουν ήδη εγκριθεί — και επομένως έχουν δοκιμαστεί για ασφάλεια — για μια πάθηση υγείας και η χρήση τους σε άλλη ασθένεια συμβάλλει στην επιτάχυνση της ανάπτυξης μιας ασφαλούς και αποτελεσματικής θεραπείας, μειώνοντας ταυτόχρονα το κόστος.

Σε μια προηγούμενη προκλινική μελέτη, οι ερευνητές έδειξαν ότι η βακλοφένη διεγείρει την ωρίμανση του OPC μέσω της ενεργοποίησης των υποδοχέων GABA τύπου Β (GABABRs).

Το GABA είναι ο κύριος κατασταλτικός χημικός αγγελιοφόρος στον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό. Προηγουμένως είχε αποδειχθεί ότι είναι βασικός ρυθμιστής της ωρίμανσης του OPC και της παραγωγής μυελίνης.

Το Baclofen είναι ο πιο γνωστός ενεργοποιητής GABABR. Η έγχυση βακλοφένης απευθείας στον σπονδυλικό σωλήνα σε ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας αναφέρθηκε ότι βελτιώνει τη γνωστική λειτουργία, η οποία συσχετίζεται με αυξήσεις στο περιεχόμενο μυελίνης που αξιολογήθηκε με μαγνητική τομογραφία, σημείωσε η ερευνητική ομάδα.

Εδώ, η ομάδα αξιολόγησε το δυναμικό αναμυελίνωσης της βακλοφένης σε μοντέλα τρωκτικών με ΣΚΠ.

Ένα από τα μοντέλα αποτελούνταν από φέτες εγκεφάλου αρουραίου και ποντικού που καλλιεργήθηκαν στο εργαστήριο και εκτέθηκαν στη λυσολεκιθίνη (LPC), ένα τοξικό μόριο που προάγει την απομυελίνωση. Το άλλο περιελάμβανε ποντίκια στα οποία έγινε ένεση LPC στον νωτιαίο μυελό τους για να μιμηθούν τη νόσο που μοιάζει με MS και την απομυελίνωση.

Μια εξαήμερη θεραπεία με βακλοφένη ταυτόχρονα με έκθεση στο LPC αύξησε σημαντικά τα επίπεδα δύο βασικών πρωτεϊνών μυελίνης - γλυκοπρωτεΐνης που σχετίζεται με τη μυελίνη και βασικής πρωτεΐνης μυελίνης - φτάνοντας σε επίπεδα παρόμοια ή κοντά σε αυτά σε υγιείς φέτες εγκεφάλου.

Αυτό το αποτέλεσμα δεν συσχετίστηκε με αλλαγές στον αριθμό των OPC ή των ώριμων ολιγοδενδροκυττάρων, υποδηλώνοντας ότι «η ενεργοποίηση του GABABR προάγει τη δημιουργία μυελίνης από ώριμα [ολιγοδενδροκύτταρα] χωρίς να επηρεάζει την ικανότητα [ανάπτυξης] OPC», έγραψαν οι ερευνητές.

Στη συνέχεια, η ομάδα ανέλυσε τα αποτελέσματα επτά ημερών καθημερινής θεραπείας με βακλοφένη στο μοντέλο ποντικού, όπου η λυσολεκιθίνη είχε εγχυθεί πέντε ημέρες πριν από τη βακλοφένη. Η θεραπεία οδήγησε σε σημαντική αύξηση της ωρίμανσης του OPC σε ολιγοδενδροκύτταρα και στην αναλογία επαναμυελιωμένων νευρικών ινών ή αξόνων.

Αυτά τα δεδομένα υπογραμμίζουν ότι η θεραπεία με βακλοφένη «μετά την απομυελίνωση που προκαλείται από το LPC επιταχύνει την αναγέννηση των περιβλημάτων μυελίνης», έγραψαν οι ερευνητές.

Τα ευρήματα «υποδηλώνουν ότι η επαναχρησιμοποίηση [βακλοφένης] θα πρέπει να θεωρείται ως πιθανή θεραπευτική στρατηγική για την τόνωση της επαναμυελίνωσης σε ασθενείς με ΣΚΠ», είπαν.

Η ομάδα σημείωσε επίσης ότι οι μηχανισμοί πίσω από τις αναμυελινωτικές επιδράσεις της θεραπείας παραμένουν σε μεγάλο βαθμό ασαφείς καθώς μπορεί να σχετίζονται με την άμεση ενεργοποίηση του GABABR στα OPC ή/και με τον επηρεασμό των κυττάρων του ανοσοποιητικού που διευκολύνουν την επαναμυελίνωση. Είναι επίσης πιθανό τα αντιφλεγμονώδη και αντιοξειδωτικά αποτελέσματα της βακλοφένης να βοηθήσουν στην προώθηση της ωρίμανσης του OPC και της παραγωγής μυελίνης.

Απαιτούνται περαιτέρω μελέτες για να διευκρινιστεί αυτό και να «αξιολογηθεί εάν οι ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας που έλαβαν θεραπεία με [βακλοφένη] δείχνουν πράγματι στοιχεία ενισχυμένης επαναμυελίνωσης», έγραψαν οι ερευνητές.

«Αυτό μπορεί να είναι ένα σημαντικό πρώτο βήμα για την αξιολόγηση της καταλληλότητας αυτού του φαρμάκου ως παράγοντα υπέρ-αναμυελινωτικής/νευροεπιδιόρθωσης στη σκλήρυνση κατά πλάκας», κατέληξαν.

Πηγή: https://multiplesclerosisnewstoday.com/