Τι είναι η σκλήρυνση κατά πλάκας;

sklirynsi-kata-plakas-678x381-1.jpg
Δημοσιεύτηκε στις 18/04/2022    

Η ΣΚΠ εμφανίζεται όταν το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται κατά λάθος στο περίβλημα της μυελίνης που περιβάλλει και προστατεύει το κεντρικό νευρικό σύστημα (ΚΝΣ). Το ΚΝΣ αποτελείται από τον εγκέφαλο και τον νωτιαίο μυελό.

Η βλάβη στο περίβλημα της μυελίνης παρεμβαίνει στα νευρικά σήματα που ταξιδεύουν προς και από τον εγκέφαλο. Αυτή η παρέμβαση μπορεί να οδηγήσει σε μια σειρά συμπτωμάτων, όπως:

Τα συμπτώματα της ΣΚΠ μπορεί να διαφέρουν από άτομο σε άτομο. Τα συμπτώματα ενός ατόμου μπορεί επίσης να διαφέρουν ως προς την ένταση, τη διάρκεια και τη συχνότητα.

Άτομα οποιασδήποτε ηλικίας μπορεί να αναπτύξουν σκλήρυνση κατά πλάκας, αν και η νόσος είναι πιο συχνή σε άτομα ηλικίας μεταξύ 20 και 50 ετών .

Η ΣΚΠ είναι μια προοδευτική νόσος, που σημαίνει ότι επιδεινώνεται με την πάροδο του χρόνου. Περίπου το 85% των ατόμων με σκλήρυνση κατά πλάκας παρουσιάζουν μια υποτροπιάζουσα-διαλείπουσα μορφή της νόσου, στην οποία τα συμπτώματα αρχικά εξασθενούν και εξασθενούν πριν εξελιχθούν σε έναν πιο προοδευτικό τύπο νόσου.

Οι ακόλουθοι παράγοντες μπορούν να επηρεάσουν το σχέδιο θεραπείας και τις προοπτικές για τα άτομα με ΣΚΠ:

  • τύπος και σοβαρότητα συμπτώματος
  • τύπος και εξέλιξη της νόσου
  • επιπλοκές της ΣΚΠ

Η κατανόηση της ΣΚΠ δίνει στους ανθρώπους μεγαλύτερο έλεγχο στη θεραπεία τους και παρέχει μια αίσθηση ενδυνάμωσης.

Η σκλήρυνση κατά πλάκας είναι μια προοδευτική ασθένεια, που σημαίνει ότι ένα άτομο μπορεί να εμφανίσει αρχικά μόνο μερικά ήπια συμπτώματα, ακολουθούμενα από νέα ή επιδεινούμενα συμπτώματα με την πάροδο του χρόνου.

Τα κοινά πρώιμα συμπτώματα της ΣΚΠ περιλαμβάνουν:

  • μούδιασμα
  • μυρμήγκιασμα
  • μυικοί σπασμοί
  • αδυναμία
  • προβλήματα ισορροπίας
  • ζάλη
  • προβλήματα όρασης
  • κούραση
  • θέματα ουροδόχου κύστης
  • σεξουαλικά προβλήματα
  • δυσκολίες με τη μνήμη ή τη μάθηση

Η πρώτη φορά που ένα άτομο εμφανίζει την εμφάνιση συμπτωμάτων που μπορεί να οφείλονται σε σκλήρυνση κατά πλάκας που διαρκεί τουλάχιστον 24 ώρες είναι γνωστή ως κλινικά απομονωμένο σύνδρομο (CIS) . Το CIS εμφανίζεται λόγω διόγκωσης ή απομυελίνωσης του ΚΝΣ. Η απομυελίνωση αναφέρεται στην απώλεια του ελύτρου μυελίνης που περιβάλλει το ΚΝΣ.

Τα συμπτώματα ενός επεισοδίου CIS θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν:

  • Σημάδι Lhermitte , το οποίο είναι ένα μυρμήγκιασμα ή αίσθημα σοκ στον λαιμό και την πλάτη όταν ένα άτομο λυγίζει το λαιμό του προς τα εμπρός
  • μούδιασμα
  • μυϊκή αδυναμία
  • πόνος στα μάτια
  • προβλήματα όρασης

Το CIS δεν είναι πάντα ενδεικτικό της ΣΚΠ επειδή ένα άτομο με CIS μπορεί να κάνει πλήρη ή μερική ανάρρωση. Εάν οι εγκεφαλικές βλάβες χαρακτηριστικές της ΣΚΠ συνοδεύουν το CIS, το άτομο έχει μεγάλη πιθανότητα να αναπτύξει ΣΚΠ. Ωστόσο, εάν τέτοιες βλάβες του εγκεφάλου δεν συνοδεύουν το CIS, το άτομο έχει πολύ μικρότερη πιθανότητα να αναπτύξει ΣΚΠ.

 

Τα συμπτώματα της ΣΚΠ μπορεί να ενταθούν με την πάροδο του χρόνου. Ένα άτομο μπορεί επίσης να αναπτύξει νέα συμπτώματα.

Μερικοί άνθρωποι μπορεί να αναπτύξουν επιπλοκές που σχετίζονται με τη σκλήρυνση κατά πλάκας. Τα παραδείγματα περιλαμβάνουν :

  • σοβαρή κινητική αναπηρία
  • πληγές πίεσης από έλλειψη κινητικότητας
  • απώλεια οστικής πυκνότητας
  • προβλήματα του εντέρου
  • θέματα ακράτειας

Οι ειδικοί δεν γνωρίζουν την ακριβή αιτία της ΣΚΠ. Ωστόσο, έχουν αρκετές θεωρίες σχετικά με πιθανούς πυροδοτητές της ΣΚΠ.

Ορισμένοι πιθανοί ερεθισμοί της ΣΚΠ περιλαμβάνουν:

  • Ανοσολογικοί παράγοντες: Διαφορετικά κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος μπορεί να συμβάλλουν στην ΠΣ
  • Λοιμώδεις παράγοντες: Η προσβολή ορισμένων ιών στην παιδική ηλικία μπορεί να συμβάλει στην ανάπτυξη ΣΚΠ στη μετέπειτα ζωή. Ένα παράδειγμα είναι ο ιός Epstein-Barr .
  • Περιβαλλοντικοί παράγοντες: Μερικοί πιθανοί περιβαλλοντικοί παράγοντες ενεργοποίησης της ΣΚΠ περιλαμβάνουν:
  • Γενετικοί παράγοντες: Οι ειδικοί δεν έχουν εντοπίσει ούτε ένα γονίδιο που θα προκαλέσει ένα άτομο να αναπτύξει ΣΚΠ. Ωστόσο, ένα άτομο είναι πιο πιθανό να αναπτύξει σκλήρυνση κατά πλάκας εάν έχει ένα μέλος της οικογένειας που έχει τη νόσο. Αυτό υποδηλώνει ότι μερικοί άνθρωποι μπορεί να έχουν μια γενετική προδιάθεση για τη νόσο που απαιτεί περιβαλλοντικό έναυσμα για να αναπτυχθεί.

 

Σύμφωνα με την National Multiple Sclerosis Society (NMSS), οι γιατροί δεν μπορούν να προβλέψουν πώς θα εξελιχθεί η σκλήρυνση κατά πλάκας σε ένα άτομο.

Για να βοηθήσει στην ταξινόμηση της ΣΚΠ, η Διεθνής Συμβουλευτική Επιτροπή για τις Κλινικές Δοκιμές της ΣΚΠ έχει ορίσει τέσσερις διαφορετικούς τύπους. Το NMSS περιγράφει αυτούς τους τύπους ως εξής:

  • Κλινικά απομονωμένο σύνδρομο (CIS): Το πρώτο επεισόδιο νευρολογικών συμπτωμάτων που εμφανίζεται λόγω φλεγμονής και απομυελίνωσης του ΚΝΣ. Αν και το CIS είναι χαρακτηριστικό της ΣΚΠ, δεν πληροί τα κριτήρια για τη διάγνωση της ΣΚΠ. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τα άτομα με CIS μπορεί ή όχι να αναπτύξουν ΣΚΠ.
  • Υποτροπιάζουσα-διαλείπουσα ΣΚΠ: Αυτός ο τύπος περιλαμβάνει περιόδους υποτροπής ή «επιθέσεων» κατά τις οποίες τα υπάρχοντα συμπτώματα επιδεινώνονται ή αναπτύσσονται νέα συμπτώματα, ακολουθούμενες από περιόδους όπου τα συμπτώματα υποχωρούν με πλήρη ή μερική ανάρρωση. Μεταξύ των προσβολών, η ασθένεια δεν εξελίσσεται ούτε επιδεινώνεται.
  • Δευτερογενής προϊούσα ΣΚΠ: Αυτός ο τύπος μπορεί να ακολουθήσει την υποτροπιάζουσα-διαλείπουσα ΣΚΠ σε ορισμένες περιπτώσεις. Περιλαμβάνει εξέλιξη της νόσου με ή χωρίς υποτροπές ή νέα δραστηριότητα MRI.
  • Πρωτοπαθής προϊούσα σκλήρυνση κατά πλάκας: Αυτός ο τύπος περιλαμβάνει μια σταδιακή και σταθερή εξέλιξη της αναπηρίας από την αρχική έναρξη των συμπτωμάτων της ΣΚΠ, με λίγες ή καθόλου υποτροπές ή υφέσεις. Περίπου το 10-15% των ανθρώπων έχουν πρωτοπαθή προϊούσα ΣΚΠ.

Οι γιατροί μπορούν να χρησιμοποιήσουν τους διαφορετικούς τύπους ΣΚΠ για να βοηθήσουν στην καθοδήγηση του ατομικού σχεδίου θεραπείας ενός ατόμου.

Αρκετές καταστάσεις σχετίζονται με την ΠΣ και μπορεί να έχουν παρόμοια συμπτώματα ή παθολογίες.

Ορισμένες σχετικές συνθήκες περιλαμβάνουν :

Η ΣΚΠ δεν σημαίνει απαραίτητα ότι ένα άτομο δεν μπορεί να ζήσει μια πλήρη, κυρίως ενεργή ζωή. Οι σύγχρονες θεραπείες σε συνδυασμό με τις κατάλληλες αλλαγές στον τρόπο ζωής μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση της σοβαρότητας των συμπτωμάτων και στη βελτίωση της συνολικής ποιότητας ζωής του ατόμου.

Ένα άτομο που ζει με ΣΚΠ έχει συνολικό προσδόκιμο ζωής που είναι περίπου 95% εκείνο ενός κατά τα άλλα υγιούς ατόμου.

Αρκετοί παράγοντες μπορεί να επηρεάσει το προσδόκιμο ζωής και τις προοπτικές ενός ατόμου. Οι ενδείξεις μιας ευνοϊκής προοπτικής περιλαμβάνουν:

  • όντας θηλυκό
  • παρουσιάζουν μεγάλη διάρκεια μεταξύ της πρώτης και της δεύτερης υποτροπής
  • έχοντας μια υποτροπιάζουσα μορφή της πάθησης
  • παρουσιάζοντας ήπιες υποτροπές των συμπτωμάτων
  • βιώνοντας πλήρη ανάκαμψη μεταξύ των υποτροπών
  • παρουσιάζουν κυρίως αισθητηριακά συμπτώματα
  • έχοντας έναν μικρό αριθμό βλαβών στον εγκέφαλο ορατές στις μαγνητικές τομογραφίες

Οι ενδείξεις μιας λιγότερο ευνοϊκής προοπτικής περιλαμβάνουν:

  • όντας αρσενικό
  • παρουσιάζουν αρκετές υποτροπές τα πρώτα χρόνια μετά τη διάγνωση
  • έχοντας μια προοδευτική μορφή της πάθησης
  • παρουσιάζουν μικρότερες χρονικές περιόδους μεταξύ των υποτροπών
  • βιώνοντας μια ατελή ανάκαμψη μεταξύ των υποτροπών
  • εμπλοκή πολλαπλών νευρικών συστημάτων
  • εμπλοκή του κινητικού συστήματος, της παρεγκεφαλίδας , της ουροδόχου κύστης ή του εντέρου
  • έχοντας μεγάλο αριθμό εγκεφαλικών βλαβών και συρρίκνωση του εγκεφάλου ορατές στις μαγνητικές τομογραφίες

 

Ακολουθούν ορισμένες συχνές ερωτήσεις σχετικά με την ΠΣ.

Πόσα άτομα έχουν ΣΚΠ;

Περίπου 1 εκατομμύριο άνθρωποι στις Ηνωμένες Πολιτείες ζουν με διάγνωση ΣΚΠ. Παγκοσμίως, ο συνολικός αριθμός είναι περίπου 2,3 εκατομμύρια.

Ποιος παθαίνει ΣΚΠ;

Οποιοσδήποτε μπορεί να αναπτύξει ΣΚΠ, αλλά ορισμένοι παράγοντες αυξάνουν τον κίνδυνο ενός ατόμου, όπως :

  • Φύλο: Η συχνότητα εμφάνισης είναι υψηλότερη στις γυναίκες παρά στους άνδρες.
  • Φυλή: Οι λευκοί έχουν υψηλότερο ποσοστό επίπτωσης σε σύγκριση με άτομα άλλων εθνοτήτων.
  • Γενετική: Η ύπαρξη ενός γονέα με ΣΚΠ αυξάνει τον κίνδυνο ενός ατόμου να αναπτύξει την πάθηση.
  • Περιβαλλοντικοί παράγοντες: Οι ειδικοί έχουν συνδέσει τον κίνδυνο ΣΚΠ με το κάπνισμα, την παχυσαρκία και την ανεπάρκεια βιταμίνης D.
  • Γεωγραφία: Η σκλήρυνση κατά πλάκας είναι πιο συχνή σε μέρη του κόσμου που είναι πιο απομακρυσμένα από τον ισημερινό, αλλά επίσης πολύ σπάνια σε ορισμένους πληθυσμούς, γεγονός που υποδηλώνει ότι το μέρος που ζει ένα άτομο μπορεί να επηρεάσει τον κίνδυνο να αναπτύξει την πάθηση.

Η ΣΚΠ προκαλεί πάντα παράλυση;

Η ΣΚΠ δεν προκαλεί πάντα παράλυση. Περίπου 2 στα 3 άτομα με ΣΚΠ θα διατηρήσουν την ικανότητά τους να περπατούν είτε ανεξάρτητα είτε με βοηθητική συσκευή.

Είναι η σκλήρυνση κατά πλάκας μεταδοτική;

Η σκλήρυνση κατά πλάκας δεν είναι μεταδοτική, που σημαίνει ότι ένα άτομο δεν μπορεί να μεταδώσει τη νόσο σε άλλο άτομο.

Η σκλήρυνση κατά πλάκας είναι μια ασθένεια που προκαλείται από το ανοσοποιητικό σύστημα κατά την οποία το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται κατά λάθος στην προστατευτική θήκη μυελίνης που περιβάλλει το ΚΝΣ. Η βλάβη στο ΚΝΣ διαταράσσει τα νευρικά σήματα που ταξιδεύουν από και προς τον εγκέφαλο, με αποτέλεσμα μια σειρά από σωματικά και γνωστικά συμπτώματα.

Η πορεία της νόσου για τη σκλήρυνση κατά πλάκας ποικίλλει ανάλογα με τον τύπο που έχει ένα άτομο.

Αν και δεν υπάρχει θεραπεία για τη σκλήρυνση κατά πλάκας, οι σύγχρονες θεραπευτικές επιλογές και οι αλλαγές στον τρόπο ζωής έχουν βελτιώσει τόσο το προσδόκιμο ζωής όσο και την ποιότητα ζωής για τα άτομα που ζουν με τη νόσο. Η καλή κατανόηση της ΣΚΠ μπορεί να βοηθήσει τους ανθρώπους να πάρουν καλύτερο έλεγχο της θεραπείας και της ζωής τους.

Πηγή: https://www.medicalnewstoday.com/articles/multiple-sclerosis-self-assesment#what-is-ms