Ο κλώνος είναι μια νευρολογική κατάσταση που εμφανίζεται όταν τα νευρικά κύτταρα που ελέγχουν τους μύες έχουν υποστεί βλάβη. Αυτή η βλάβη προκαλεί ακούσιες μυϊκές συσπάσεις ή σπασμούς.
Οι σπασμοί του κλώνου εμφανίζονται συχνά με ρυθμικό μοτίβο. Τα συμπτώματα είναι κοινά σε μερικούς διαφορετικούς μύες, ειδικά στα άκρα. Αυτά περιλαμβάνουν τους αστραγάλους, τα γόνατα, τους καρπούς και το σαγόνι, καθώς και τις γάμπες και τους δικέφαλους μυς.
Τα κατεστραμμένα νεύρα μπορεί να προκαλέσουν λανθασμένη ανάφλεξη των μυών, οδηγώντας σε ακούσιες συσπάσεις, μυϊκό σφίξιμο και πόνο.
Ο κλώνος, τον οποίο οι ειδικοί στον τομέα της υγείας αναφέρουν μερικές φορές ως αντανακλαστικό του κλώνου, μπορεί επίσης να προκαλέσει παλμό ενός μυός για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αυτός ο παλμός μπορεί να οδηγήσει σε μυϊκή κόπωση, η οποία μπορεί να δυσκολέψει ένα άτομο να χρησιμοποιήσει τον μυ αργότερα.
Το Clonus μπορεί να κάνει τις καθημερινές δραστηριότητες επίπονες και μπορεί ακόμη και να είναι εξουθενωτικές. Σε αυτό το άρθρο, μάθετε περισσότερα σχετικά με τις αιτίες και τη θεραπεία.
Ενώ οι ερευνητές δεν κατανοούν πλήρως την ακριβή αιτία του κλώνου, φαίνεται να οφείλεται σε κατεστραμμένες νευρικές διόδους στον εγκέφαλο.
Οι ειδικοί συνδέουν μια σειρά από χρόνιες παθήσεις με τον κλώνο. Καθώς αυτές οι καταστάσεις απαιτούν εξειδικευμένη θεραπεία, το αποτέλεσμα μπορεί να διαφέρει σε κάθε περίπτωση.
Οι καταστάσεις που σχετίζονται με τον κλώνο περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:
Η σκλήρυνση κατά πλάκας (ΣΚΠ) είναι μια αυτοάνοση διαταραχή που προσβάλλει το προστατευτικό περίβλημα γύρω από τα νεύρα. Η προκύπτουσα βλάβη διαταράσσει τα νευρικά σήματα στον εγκέφαλο.
Ένα εγκεφαλικό επεισόδιο λιμοκτονεί ένα μέρος του εγκεφάλου από οξυγόνο, συνήθως λόγω θρόμβου αίματος. Ένα εγκεφαλικό μπορεί να προκαλέσει κλώνο εάν βλάψει την περιοχή στον εγκέφαλο που ελέγχει την κίνηση.
Λοιμώξεις , όπως η μηνιγγίτιδα και η εγκεφαλίτιδα , μπορούν να βλάψουν τα εγκεφαλικά κύτταρα ή τα νεύρα εάν γίνουν σοβαρά.
Μεγάλοι τραυματισμοί , όπως τραύμα στο κεφάλι από σοβαρό ατύχημα, μπορεί επίσης να βλάψουν τα νεύρα του εγκεφάλου ή του νωτιαίου μυελού.
Το σύνδρομο σεροτονίνης είναι μια δυνητικά επικίνδυνη αντίδραση που εμφανίζεται εάν συσσωρευτεί υπερβολική ποσότητα σεροτονίνης στο σώμα. Αυτή η συσσώρευση μπορεί να οφείλεται σε κατάχρηση φαρμάκων, αλλά μπορεί επίσης να προκύψει από τη λήψη υψηλών δόσεων φαρμάκων ή την ανάμειξη ορισμένων φαρμάκων.
Ένας όγκος στον εγκέφαλο που ωθεί τους κινητικούς νευρώνες στον εγκέφαλο ή προκαλεί πρήξιμο αυτών των περιοχών μπορεί να οδηγήσει σε κλώνο.
Άλλες αιτίες του κλώνου περιλαμβάνουν οτιδήποτε έχει τη δυνατότητα να επηρεάσει τα νεύρα ή τα εγκεφαλικά κύτταρα, όπως:
- εγκεφαλική παράλυση
- Νόσος Lou Gehrig
- ανοξική εγκεφαλική βλάβη
- κληρονομική σπαστική παραπάρεση
- νεφρική ή ηπατική ανεπάρκεια
- υπερβολικές δόσεις φαρμάκων όπως η τραμαδόλη, η οποία είναι ισχυρό αναλγητικό
Για τη διάγνωση του κλώνου, οι γιατροί μπορούν πρώτα να εξετάσουν σωματικά την περιοχή που έχει επηρεαστεί περισσότερο και να ρωτήσουν για τον πόνο σε αυτήν την περιοχή.
Εάν ένας μυς συσπάται ενώ ένα άτομο βρίσκεται στο ιατρείο, μπορεί να παρακολουθήσει τη σύσπαση για να δει πόσο γρήγορα πάλλεται ο μυς και πόσες φορές συσπάται πριν σταματήσει.
Ένας γιατρός μπορεί επίσης να προκαλέσει ένα αντανακλαστικό κλώνου χτυπώντας τον τένοντα της προσβεβλημένης άρθρωσης όταν βρίσκεται σε χαλαρή θέση.
Δοκιμές
Για να επιβεβαιώσει τη διάγνωση, ένας γιατρός πιθανότατα θα ζητήσει μία ή περισσότερες από τις ακόλουθες εξετάσεις:
- Μαγνητικές τομογραφίες για τον έλεγχο της βλάβης στα κύτταρα ή στα νεύρα
- εξετάσεις αίματος, για να βοηθήσουν στον εντοπισμό δεικτών για διάφορες καταστάσεις που σχετίζονται με τον κλώνο
- δείγματα νωτιαίου υγρού, για να βοηθήσουν στον έλεγχο για τραυματισμό ή βλάβη του νωτιαίου μυελού
- δοκιμές ισορροπίας, για να βοηθήσουν στην απεικόνιση θεμάτων συντονισμού
Μια φυσική εξέταση μπορεί επίσης να βοηθήσει τους γιατρούς να διαγνώσουν τον κλώνο.
Κατά τη διάρκεια αυτής της δοκιμής, θα ζητήσουν από το άτομο να λυγίσει γρήγορα το πόδι του έτσι ώστε τα δάχτυλα των ποδιών του να δείχνουν προς τα πάνω και στη συνέχεια να κρατήσει τον μυ εκεί.
Αυτό μπορεί να προκαλέσει παρατεταμένο παλμό στον αστράγαλο. Μια σειρά από αυτούς τους παλμούς μπορεί να υποδηλώνουν κλώνο. Οι γιατροί δεν βασίζονται σε αυτό το τεστ για τη διάγνωση του κλώνου, αλλά μπορεί να τους βοηθήσει να δείξουν τη σωστή κατεύθυνση κατά τη διάρκεια της διαγνωστικής διαδικασίας.
Η θεραπεία για τον κλώνο θα εξαρτηθεί από την υποκείμενη αιτία. Οι γιατροί μπορεί να δοκιμάσουν πολλές διαφορετικές μεθόδους θεραπείας προτού βρουν αυτή που λειτουργεί καλύτερα για κάθε άτομο.
Φάρμακα
Ηρεμιστικά φάρμακα και μυοχαλαρωτικά μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση των συμπτωμάτων του κλώνου. Οι γιατροί συχνά συστήνουν αυτά τα φάρμακα σε πρώτη φάση για άτομα με κλώνο.
Τα φάρμακα που μπορεί να βοηθήσουν με τις συσπάσεις του κλώνου περιλαμβάνουν:
- βακλοφένη (Lioresal)
- δαντρολένιο (Dantrium)
- τιζανιδίνη (Zanaflex)
- γκαμπαπεντίνη (Νευροτονίνη)
- διαζεπάμη (Valium)
- κλοναζεπάμη (Κλονοπίνη)
Τα ηρεμιστικά και τα φάρμακα κατά της σπαστικότητας μπορεί να προκαλέσουν υπνηλία ή υπνηλία. Τα άτομα που λαμβάνουν αυτά τα φάρμακα δεν πρέπει να οδηγούν όχημα ή να χειρίζονται βαριά μηχανήματα.
Άλλες παρενέργειες μπορεί να περιλαμβάνουν πνευματική σύγχυση, ζαλάδα ή δυσκολία στο περπάτημα. Ένα άτομο θα πρέπει να συζητήσει αυτές τις παρενέργειες με έναν γιατρό, ειδικά εάν είναι πιθανό να διαταράξουν την εργασία ή τις καθημερινές δραστηριότητες ενός ατόμου.
Άλλες θεραπείες
Εκτός από τη φαρμακευτική αγωγή, οι θεραπείες που μπορεί να βοηθήσουν στη μείωση του κλώνου περιλαμβάνουν:
Φυσικοθεραπεία
Η συνεργασία με έναν φυσιοθεραπευτή για να τεντώσει ή να ασκήσει τους μύες μπορεί να βοηθήσει στην αύξηση του εύρους κίνησης στην κατεστραμμένη περιοχή.
Μερικοί θεραπευτές μπορεί να συστήσουν νάρθηκες καρπού ή αστραγάλου σε μερικούς ανθρώπους, καθώς μπορούν να παρέχουν δομή και να βελτιώσουν τη σταθερότητα, μειώνοντας τον κίνδυνο ατυχημάτων.
Ενέσεις μπότοξ
Ενώ υπάρχει περιορισμένη έρευνα σχετικά με την αποτελεσματικότητα των ενέσεων Botox , ορισμένα άτομα με κλώνο
Η θεραπεία με μπότοξ περιλαμβάνει την έγχυση συγκεκριμένων τοξινών για την παράλυση των μυών της περιοχής. Τα αποτελέσματα των ενέσεων Botox εξαφανίζονται με την πάροδο του χρόνου, επομένως ένα άτομο θα χρειάζεται επαναλαμβανόμενες ενέσεις σε τακτική βάση.
Χειρουργική επέμβαση
Η χειρουργική επέμβαση είναι συχνά η τελευταία λύση. Κατά τη διάρκεια μιας διαδικασίας για τη θεραπεία του κλώνου, οι χειρουργοί θα κόψουν μέρη του νεύρου που προκαλούν μη φυσιολογικές μυϊκές κινήσεις, οι οποίες θα πρέπει να ανακουφίσουν τα συμπτώματα.
Ενώ οι ιατρικές θεραπείες για τον κλώνο είναι σημαντικές, οι θεραπείες στο σπίτι μπορεί να είναι πολύτιμες για την υποστήριξη αυτών των προσπαθειών.
Η χρήση συσκευασιών θερμότητας ή η λήψη ζεστών λουτρών μπορεί να ανακουφίσει τον πόνο, ενώ η εφαρμογή κρύων συσκευασιών μπορεί να βοηθήσει στη μείωση των σπασμών.
Μερικοί άνθρωποι μπορεί επίσης να διαπιστώσουν ότι ένα συμπλήρωμα μαγνησίου ή ένα μπάνιο με αλάτι μαγνησίου βοηθά στη χαλάρωση των μυών. Ωστόσο, τα άτομα θα πρέπει να συμβουλευτούν έναν γιατρό πριν δοκιμάσουν μαγνήσιο, καθώς μπορεί να αλληλεπιδράσει με άλλα φάρμακα.
Η προοπτική για τον κλώνο μπορεί να εξαρτηθεί από την υποκείμενη αιτία. Όταν ένας ξαφνικός τραυματισμός ή ασθένεια προκαλεί κλώνο και μυϊκούς σπασμούς, τα συμπτώματα πιθανότατα θα υποχωρήσουν με την πάροδο του χρόνου ή θα ανταποκριθούν καλά στη φυσικοθεραπεία .
Οι χρόνιες παθήσεις, όπως η σκλήρυνση κατά πλάκας , η μηνιγγίτιδα ή το εγκεφαλικό, μπορεί να απαιτούν μακροχρόνιες θεραπείες για τη διαχείριση των συμπτωμάτων.
Ο κλώνος μπορεί μερικές φορές να επιδεινωθεί εάν η υποκείμενη πάθηση προχωρήσει. Πολλοί άνθρωποι βρίσκουν ότι μπορούν να διαχειριστούν τα συμπτώματα συνεργαζόμενοι στενά με έναν γιατρό και έναν φυσιοθεραπευτή.
Πηγή: https://www.medicalnewstoday.com/articles/322067#outlook
