Πώς η ΠΣ μπορεί να προκαλέσει δυσκολίες στο περπάτημα

Η ΣΚΠ επηρεάζει το κεντρικό νευρικό σύστημα ενός ατόμου , το οποίο περιλαμβάνει τον εγκέφαλο, το νωτιαίο μυελό και τα οπτικά νεύρα. Αυτό το σύστημα ελέγχει τον τρόπο με τον οποίο ένα άτομο κινείται και αντιδρά στη διέγερση και η βλάβη σε αυτό μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στην κινητικότητα.

Σε ένα άτομο με σκλήρυνση κατά πλάκας, ένα πρόβλημα με το ανοσοποιητικό σύστημα προκαλεί επίθεση σε υγιή ιστό, σε αυτή την περίπτωση, στη μυελίνη.

Η μυελίνη είναι μια λιπαρή ουσία που περιβάλλει και μονώνει τις νευρικές ίνες. Βοηθά επίσης τα νεύρα να μεταδίδουν γρήγορα σήματα.

Εάν η μυελίνη καταστραφεί ή καταστραφεί, το νεύρο που μονώνει μπορεί να μην λαμβάνει πλέον σωστά σήματα. Αυτό σημαίνει ότι τα σήματα που περνούν από το νεύρο μπορεί να διακοπούν ή να μην περάσουν καθόλου.

Οι ειδικοί πιστεύουν ότι τα προβλήματα κινητικότητας που σχετίζονται με την ΠΣ προέρχονται από βλάβη στη μυελίνη στην παρεγκεφαλίδα. Η παρεγκεφαλίδα είναι μέρος του εγκεφάλου που βοηθά στον συντονισμό και την κίνηση.

Αυτά τα προβλήματα κινητικότητας μπορεί να περιλαμβάνουν :

• μυϊκό σφίξιμο, δυσκαμψία ή σπασμοί
• προβλήματα με την ισορροπία
• σοβαρό μούδιασμα στα πόδια
• απώλεια της αίσθησης της θέσης, η οποία περιλαμβάνει τη γνώση της θέσης των ποδιών όταν περπατάτε
• κούραση
• μυϊκή αδυναμία
• πρόβλημα με την όραση
• γνωστικά θέματα
• ασταθές περπάτημα

Αλλαγές βάδισης λόγω σκλήρυνσης κατά πλάκας

Το βάδισμα ενός ατόμου είναι το μοτίβο του περπατήματος. Έρευνα του 2018 αναφέρει ότι το 50⁠–80% των ατόμων με ΣΚΠ έχουν προβλήματα ισορροπίας και βάδισης.

Αλλα Έρευνα 2018 περιγράφει την ποικιλία των αλλαγών στο βάδισμα, όπως:

• μια αργή ταχύτητα περπατήματος
• μειωμένο εύρος κίνησης στις αρθρώσεις των ποδιών
• μικρότερο μήκος βήματος
• μειωμένη σταθερότητα
• δυσκολία στην ανύψωση του μπροστινού μέρους του ποδιού, που ονομάζεται «πτώση ποδιού»

Τα προβλήματα βάδισης μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο πτώσης. Η National MS Society αναφέρει ότι το 50-70% των ατόμων με σκλήρυνση κατά πλάκας είχε πτώσεις στους 2-6 μήνες πριν από την ολοκλήρωση της έρευνας.

Τεστ βάδισης MS

Ένας φυσιοθεραπευτής μπορεί να ζητήσει από ένα άτομο με σκλήρυνση κατά πλάκας να κάνει ένα τεστ βάδισης. Αυτό περιλαμβάνει το περπάτημα μιας καθορισμένης απόστασης ενώ ο θεραπευτής ελέγχει το βάδισμά τους.

Τα ευρήματα μπορούν να βοηθήσουν τον φυσιοθεραπευτή να αντιμετωπίσει τα προβλήματα βάδισης πιο αποτελεσματικά.

Χρονομετρημένο περπάτημα 25 ποδιών (περίπου 8 μέτρα)

Αυτό περιλαμβάνει περπάτημα 25 πόδια (ft). Ένα άτομο πρέπει να περπατά όσο πιο γρήγορα είναι άνετο και μπορεί να χρησιμοποιήσει βοηθητικές συσκευές, όπως μπαστούνι.

Ο φυσιοθεραπευτής του ατόμου θα τα χρονομετρήσει καθώς περπατά σε ένα δείκτη της απόστασης και πιθανώς όταν περπατήσει ξανά πίσω. Ο στόχος είναι να ελέγξετε την ταχύτητα του βαδίσματος του ατόμου, που είναι ένα χρήσιμο μέτρο της ικανότητας βάδισης.

Δείκτης περιπλάνησης

Αυτό είναι παρόμοιο και έχει αντικατασταθεί ως επί το πλείστον από το χρονομετρημένο τεστ βάδισης 25 ποδιών.

Ο δείκτης περιπλάνησης περιλαμβάνει επίσης το περπάτημα 25 ποδιών όσο πιο γρήγορα είναι ασφαλές ενώ είναι χρονομετρημένος. Η διαφορά είναι ότι ο στόχος είναι η αξιολόγηση της κινητικότητας και όχι η ταχύτητα βάδισης.

Ένα άτομο λαμβάνει βαθμολογία από το 0 έως το 10. Το 0 υποδηλώνει ότι είναι πλήρως ενεργό, ενώ το 10 δείχνει ότι δεν μπορεί να σηκωθεί από το κρεβάτι.

Δυναμικός δείκτης βάδισης

Αυτό περιλαμβάνει τον έλεγχο του τρόπου με τον οποίο περπατάει ένα άτομο, καθώς και την ισορροπία του και τον κίνδυνο πτώσης.

Για να κάνει αυτό το τεστ, ένα άτομο περπατά και κάνει άλλα πράγματα, όπως :

• αλλαγή ταχύτητας
• στρέφοντας το κεφάλι τους δεξιά και αριστερά ή πάνω κάτω
• αποφεύγοντας τα εμπόδια
• γυρίζοντας επί τόπου
• Ανεβαίνω σκάλες

Η ζυγαριά βάδισης MS 12 τεμαχίων

Γνωστό και ως MSWS-12, αυτό είναι ένα ερωτηματολόγιο με 12 δηλώσεις σχετικά με το πώς η ΠΣ επηρεάζει την ικανότητα βάδισης.

Ο επαγγελματίας υγείας που πραγματοποιεί τη δοκιμή θα ζητήσει από το άτομο να βαθμολογήσει κάθε δήλωση σε μια κλίμακα από το 1 έως το 5.

Μια απάντηση «1» σημαίνει ότι το άτομο δεν έχει βιώσει αυτό που περιγράφει η δήλωση. Μια απάντηση "5" σημαίνει ότι το έχουν βιώσει σε σοβαρό βαθμό.

Δοκιμή ανεβασμένης ώρας

Οι φυσιοθεραπευτές το χρησιμοποιούν για να μετρήσουν πόσο χρόνο χρειάζεται ένα άτομο για να σηκωθεί από μια καρέκλα, να περπατήσει 10 πόδια και μετά να επιστρέψει στην καρέκλα.

Τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC) εξηγούν ότι εάν ένα άτομο λάβει περισσότερο από 12 δευτερόλεπτα για να το κάνουν αυτό, κινδυνεύουν να πέσουν.

Θεραπείες και στρατηγικές αυτοδιαχείρισης

Όπως παρατηρεί η National MS Society , η φυσικοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει στη βελτίωση πολλών προβλημάτων βάδισης.

Ο φυσιοθεραπευτής ενός ατόμου μπορεί να συστήσει αιθουσαίες ασκήσεις, οι οποίες προκαλούν ανισορροπία, για να βοηθήσουν ένα άτομο να προσαρμοστεί. Αυτές οι ασκήσεις μπορεί να περιλαμβάνουν:

• κινήσεις του κεφαλιού ή των ματιών
• αλλαγή της οπτικής εισόδου
• περπατώντας σε διάφορες επιφάνειες

Μπορούν επίσης να ενθαρρύνουν ένα άτομο να κάνει ασκήσεις διατάσεων για να βελτιώσει :

• ευκαμψία
• δύναμη
• καρδιαγγειακή ικανότητα
• ισορροπία
• συντονισμός
• χαλάρωση

Ορισμένα συνταγογραφούμενα φάρμακα μπορούν επίσης να βοηθήσουν στη βελτίωση της βάδισης ενός ατόμου, μειώνοντας τη μυϊκή δυσκαμψία και αυξάνοντας την ταχύτητα βαδίσματος.

Πολλές βοηθητικές συσκευές, όπως μπαστούνια, πατερίτσες ή τιράντες, μπορεί να είναι ωφέλιμες για άτομα με ΣΚΠ.

Όποιος έχει πρόβλημα στο περπάτημα θα πρέπει να μιλήσει με επαγγελματίες υγείας σχετικά με τρόπους μείωσης του κινδύνου πτώσης. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει:

• μη φορώντας ψηλοτάκουνα
• αποφεύγοντας τις ολισθηρές επιφάνειες
• αφαιρώντας τα εμπόδια και τους κινδύνους ταξιδιού από το σπίτι
• διατηρώντας τους χώρους πεζοπορίας καλά φωτισμένους, ειδικά τη νύχτα

Περίληψη

Η σκλήρυνση κατά πλάκας μπορεί να εμποδίσει τα νεύρα να περάσουν ηλεκτρικά σήματα όπως θα έπρεπε. Αυτό μπορεί να προκαλέσει προβλήματα με την κινητικότητα, συμπεριλαμβανομένης της δυσκολίας στο περπάτημα.

Οι φυσιοθεραπευτές χρησιμοποιούν διάφορα τεστ για να ελέγξουν πώς η ΠΣ επηρεάζει το βάδισμα ενός ατόμου και να βελτιώσουν την προσέγγιση της θεραπείας.

Οι διατάσεις και οι ασκήσεις, η χρήση βοηθητικών συσκευών και πιθανώς η λήψη φαρμάκων μπορούν να βοηθήσουν στην ανακούφιση των προβλημάτων με την κινητικότητα. Οποιοσδήποτε με ΣΚΠ που έχει δυσκολία στο περπάτημα θα πρέπει να επικοινωνήσει με ένα μέλος της ομάδας υγείας του.