Το Pilates βοηθά τους άνδρες με σκλήρυνση κατά πλάκας να μειώσουν τον κίνδυνο πτώσης, σύμφωνα με μελέτες
Το Pilates, που γίνεται τακτικά, μπορεί να βελτιώσει σημαντικά την ισορροπία και τη στάση του σώματος σε άνδρες με σκλήρυνση κατά πλάκας (MS), βοηθώντας τους να αποφύγουν τις πτώσεις και τους τραυματισμούς που μπορούν να προκαλέσουν, αναφέρει μια μικρή τυχαιοποιημένη δοκιμή στο Ιράν.
Η μελέτη, « Επίδραση των Δώδεκα εβδομάδες Pilates κατάρτισης σε λειτουργική ισορροπία των αρρένων ασθενών με σκλήρυνση κατά πλάκας: τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη μελέτη , » δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Αμάξωμα & Κίνηση θεραπείες .
Οι δυσκολίες με τη διατήρηση της ισορροπίας και τον έλεγχο της στάσης του σώματος είναι συχνές για τους ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας, αυξάνοντας τον κίνδυνο πτώσεων που ενθαρρύνουν έναν πιο καθιστικό τρόπο ζωής.
Ωστόσο, η τακτική άσκηση και η σωματική δραστηριότητα έχουν πολλαπλά οφέλη για την υγεία αυτών των ασθενών, από την αύξηση της μυϊκής δύναμης και της ευελιξίας, έως την ενίσχυση της καρδιακής υγείας, της ψυχικής ευεξίας και της κόπωσης.
Πιλάτες που γίνονται σε ένα χαλί είναι χαμηλής πρόσκρουσης και λειτουργεί για την ενίσχυση ομάδων μυών. Σχεδιασμένο για να βοηθά άτομα με τραυματισμούς ή με περιορισμένη ικανότητα άσκησης, βελτιώνει την ισορροπία, τη στάση του σώματος και το εύρος κίνησης ενός ατόμου με τακτική άσκηση.
Ερευνητές στο Ιράν, μαζί με συναδέλφους στη Δανία και τη Νέα Ζηλανδία, διεξήγαγαν μια μικρή κλινική δοκιμή ( UMIN000038431 ) για να αξιολογήσουν εάν το Pilates μπορεί να βελτιώσει την ισορροπία σε ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας.
Η ισορροπία, σημείωσε η μελέτη, είναι «μια πολύπλοκη κινητική ικανότητα που καθορίζει τη στάση του σώματος, η οποία είναι σημαντική για την πρόληψη πτώσεων… [και] οι ασκήσεις με βάση τη δύναμη μπορούν να διαδραματίσουν ρόλο στη βελτίωση των ικανοτήτων ισορροπίας και μπορούν να διεξαχθούν για τη βελτίωση της στάσης του σώματος κακή ευθυγράμμιση επειδή συνδέονται άμεσα με την υγεία. "
Συνολικά 30 άνδρες ασθενείς (μέση ηλικία, 31,4) εγγράφηκαν και εκχωρήθηκαν τυχαία, 1: 1, είτε σε προπόνηση Pilates τρεις φορές την εβδομάδα για 12 εβδομάδες, είτε σε καμία άσκηση ως ομάδα ελέγχου.
Οι ασθενείς και στις δύο ομάδες είχαν σημαντικές αναπηρίες, όπως υποδεικνύεται από μέση βαθμολογία 4,55 στην κλίμακα κατάστασης διευρυμένης αναπηρίας (EDSS), η οποία ποσοτικοποιεί την αναπηρία σε κλίμακα που κυμαίνεται από μία (χωρίς αναπηρία) έως 10 (σοβαρή αναπηρία που οδηγεί σε θάνατο).
Το εκπαιδευτικό πρόγραμμα Pilates περιελάμβανε συνεδρίες διάρκειας 60 λεπτών με ασκήσεις επικεντρωμένες στην επέκταση της σπονδυλικής στήλης, στην ενίσχυση της κοιλιάς, στη σταθεροποίηση του πυρήνα και στη στάση του σώματος. Κάθε συνεδρία αυξήθηκε σταδιακά σε δυσκολία, από αρχάριο σε προχωρημένο επίπεδο, με βάση την ικανότητα ενός ατόμου να προχωρήσει.
Κάθε συνεδρία ξεκίνησε με προθέρμανση 10 λεπτών, ακολουθούμενη από 45 λεπτά Pilates και στη συνέχεια πέντε λεπτά τέντωμα για να κρυώσει.
Οι αλλαγές στην ισορροπία και τη στάση του σώματος κατά τη διάρκεια των 12 εβδομάδων εκπαίδευσης προσδιορίστηκαν χρησιμοποιώντας τρία διαφορετικά μέτρα: το Berg’s Balance Scale (BBS), το οποίο αξιολογεί τον ορθοστατικό έλεγχο με το να κάνει τους ασθενείς να εκτελούν εργασίες όπως όρθιος σε μια καρέκλα ή όρθιος με κλειστά μάτια. το Timed Up and Go (TUG), το οποίο μετρά το χρόνο που χρειάζεται για έναν ασθενή να σηκωθεί από μια καρέκλα, να περπατήσει τρία μέτρα, να γυρίσει και να καθίσει ξανά στην καρέκλα. και το τεστ λειτουργικής προσέγγισης (FRT), το οποίο μετρά τη μέγιστη απόσταση που μπορεί να φτάσει ένας ασθενής ενώ στέκεται σε σταθερή θέση.
Ενώ το TUG έχει σχεδιαστεί για να μετρά την ισορροπία, την κινητικότητα, την ικανότητα περπατήματος και τον κίνδυνο πτώσης, το FRT αξιολογεί τη δυναμική ισορροπία.
Οι ασθενείς στην ομάδα Pilates παρουσίασαν σημαντικές βελτιώσεις και στις τρεις βαθμολογίες κατά τη διάρκεια αυτών των τριών μηνών. Οι βαθμολογίες BBS τους αυξήθηκαν σημαντικά από 46,8 σε 50,60 πόντους. Οι βαθμολογίες TUG μειώθηκαν σημαντικά (που σημαίνει ότι οι ασθενείς ήταν πιο γρήγοροι σε αυτήν την εργασία), από 11,7 σε 9,8 δευτερόλεπτα. και οι βαθμολογίες FRT αυξήθηκαν από 30,1 σε 38,2 cm.
Αντιθέτως, εκείνοι στην ομάδα ελέγχου δεν παρουσίασαν σημαντικές αλλαγές στη στάση και την ισορροπία κατά την ίδια περίοδο, με την τάση να επιδεινώνονται οι βαθμολογίες BBS και FRT.
Μια σύγκριση μεταξύ των δύο ομάδων έδειξε ότι τα μέτρα ισορροπίας και στάσης ήταν σημαντικά καλύτερα στην ομάδα Pilates μετά τις 12 εβδομάδες εκπαίδευσης.
Συνολικά, αυτά τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι «Η άσκηση Pilates αυξάνει τη λειτουργική ισορροπία των ασθενών με σκλήρυνση κατά πλάκας», έγραψαν οι ερευνητές, σημειώνοντας ότι τα ευρήματά τους είναι συνεπή με άλλες μελέτες για το Pilates σε ομάδες ασθενών με σκλήρυνση κατά πλάκας.
«Το Regular Pilates μειώνει τους κοινούς παράγοντες κινδύνου για πτώσεις σε ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας, οι οποίοι μπορεί να μειώσουν το θεραπευτικό κόστος και μπορούν να θεωρηθούν ως συμπληρωματική θεραπευτική προσέγγιση για φυσιοθεραπευτές και ειδικούς διορθωτικής άσκησης», κατέληξε η μελέτη.
